. نو روزی که بخون کشیده شد!!!
. ***** ***** ***** *****
. امشب خواهم گریست
. چونان شبان پیش
. در ماتم دوستان خویش
. درین غوغا . . درین بیداد
. درین پس کوچه های ظلم و استبداد
. سمند مرگ می تازد
. سوار کورش آن جلاد
. غمی پنهان بدل دارم که کوچک می نماید وسعت مهتاب
. غمی جانکاه و من تنها
. گونه هایم سخت می سوزد
. از این اشکی که هر شب چونان رودی روان جاریست
. درین نو روز جمشیدی
. درین عیدی که خون می بارد از هر ابر!!
. نگاه آتشین مرگ
. غمین شعله اش از هر کران پیدا
. آه . . ای جلاد
. تو از جمشید بیزاری
. به روی اجساد داغ این بی گناهان مردمان شهر
. پای می کوبی
...........................................................
. دوستان مهربان . این چنین نو روزی را تبریک
. نمی توانم گفت .تقاضای مورد عفوم را پذیرا باش
..............................................................
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 18
امیر عاجلو 29 اسفند 1398 13:15
خوش است درد که باشد امید درمانش / دراز نیست بیابان که هست پایانش.
خسرو فیضی 29 اسفند 1398 14:06
سلام و درود بیکران نثار استاد باد
. بازی روزگار این بود . شاید جبر زمان به کمک دانش بشری
. تا بدین گونه ریشه خرافات را نشانه رود . گفتگو ها همه
. نشانگر این که دیگر حنای فریب رنگی ندارد .
. جسارت دانشجوی خود را می بخشید که این عید را
. نو روز جمشیدی نمیدانم . بنابراین تبریکی هم در کار نیست
. روزگارتان سرشار شادی و نشاط و امید باد
ولی اله بایبوردی 29 اسفند 1398 14:51
سلام
تقدیری که به تدبیر گره گشایی می شود ...
باید سختی را تحمّل کرد استاد...
هر چند که :
أَلْبَلآءُ لِلْوِلاءِ
تقدیمی :
با فدا جانی ، چه زخمی ؟ التیام
گر طبیبی حاذقی ، اندیشه خام
از طبیعت ماجرایی ، پند گیر
زندگی را ذرّه ویروسی حرام
ولی اله بایبوردی
29 / 12 / 1398
خسرو فیضی 02 فروردین 1399 10:50
. با بهترین درودهایم
. از بخت و اقبالم باید تا همیشه ممنون و سپاسگزار
. باشم . که لطف و مهربانی استاد همگاه شامل حالم
. بوده و دانش آموز خویش را استاد خطاب می کنید
. دو بیت زیبای جنابعالی اگر زیباتر از سروده ام نباشد
. کمتر نیست . سپاس استاد بزرگوار
علی معصومی 29 اسفند 1398 15:29
درود و ارادت
جناب فیضی نازنین
بهار بهار است
التیام درد و قاصد شادمانگی طبیعت
بهار مشق سوز و ساز است
پایان جدال با زمستان
چاووش رستن و برخاستن
نو شدن و سرزندگی
طراوت و عشق
و...
گوارایتان باد
جرعه جرعه بهار....
خسرو فیضی 02 فروردین 1399 10:53
. با درودی صمیمانه
. استاد گرامی . حضور محبت آمیزتان در صفحه
. کوچکم و تشویق بزرگوارانه باعث دلگرمی ام
. تا بهتر و بیشتر بیاموزم .
. موفق و بهروز باشید
مروت خیری 29 اسفند 1398 22:20
فراوان درود جناب فیضی
شب هایتان ارام و شاد باد سپاس از شما
سال نو بر شما مبارک باد
خسرو فیضی 02 فروردین 1399 10:56
. با درودی صمیمانه
. استاد گرامی از وقتی که برایم کذاشته اید
. و تشویق بی ریا و لطف و مهربانی بسیار
. شرمنده ام کرده اید .
. استاد عزیز بسیار از سروده های جنابعالی را
. می خوانم تا بیشتر بیاموزم
. روزگارتان شاد و خرم باد
پژمان خلیلی 29 اسفند 1398 23:01
آفرین
خسرو فیضی 02 فروردین 1399 10:59
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی ممنون که یادم کرده ای
. هر چند با کوتاه ترین کلام . اما . از سروده های
. جنابعالی بسیار آموخته ام . نیز . از حضور منورتان
. خوشحال و خرسندم
حسن مصطفایی دهنوی 29 اسفند 1398 23:17
درود ها استاد
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
پاینده باشید
خسرو فیضی 02 فروردین 1399 11:02
. سلام و درود بیکران نثار استاد باد
. حضور منورتان شایان فخر و بالندگی ست
. از سروده های ناب استاد . بسیار آموخته ام
. روزگارتان فرخنده باد
سعیدرضا خساره 01 فروردین 1399 02:29
با درود فراوان
خسرو فیضی 02 فروردین 1399 11:05
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی . لطف و مهربانی جنابعالی
. و حضور محبت آمیزتان را در صفحه
. کوچکم قدر دان هستم .
. نگاه تان پر امید باد
محمد علی رضا پور 02 فروردین 1399 23:55
درودتان
نوروزتان پیروز
به امید روزهای بهتر
خسرو فیضی 03 فروردین 1399 10:45
. با صمیمانه ترین درودهایم
. استاد گرامی حضور منورتان شایان فخر و بالندگی ست
. اگر نبود حمایت های جنابعالی و تشویق هایتان
. دلی و قلمی برای سرودن نداشتم . سپاسگزارتان
. هستم .
علی معصومی 19 فروردین 1399 11:29
♡♡♡♡♡♡
☆☆☆☆☆
مسعود مدهوش 20 فروردین 1399 15:21
درود بر استاد والا مقام
درین غوغا در این بیداد