سیب کالی به دست داشت.
دستهایش سرد بود، چون آرزویی خام.
در چشم های مشکی اش، برقِ شوق
و لب هایش، که در کنار خاطراتش غنچه شده بود.
نمی دانم به چه می اندیشید؟!
تکیه به دیوار مخروبه ای در آستانهی بیقراریِ غربتِ سردِ فصل.
دعا می کرد گویا.
میان اقیانوسِ آرام قلبش،
نمی دانم برای کدام آسمان ابرآلود؟! نمی دانم؟
او فقط هفت سالش بود.
و آن سوتر، گنجشکِ کوچکی که قصه ی کوچ در زمستانِ درخت، می سرود.
چشمهایش را به اندیشههای فردا دوخته بود.
در خلوتِ بیخیالیِ خشکِ زمینِ سرد.
چشمهای کودک اما،
به آغوش درختی که بی پرواز مانده.
گنجشک به ساعت دوازده نزدیک می شد
و کودک روی نبض بیقراری زمین،
نگران سیب هایِ کالِ سرگردان بود.
لبخند می زد، در نگاهش دلتنگیِ غمگینی بود.
و زیر لب زمزمه می کرد، متفاوت تر از لرزشِ برگ هایِ پاییزِ بی سرانجام.
او در جنبشِ باغ، قدم می زد.
با رویایی که پر از سیب های کال بود.
اما دست هایش همچنان سرد بودند، چون آرزویی خام.
شبیه دست های من، نفس می کشید.
همچون خیالِ نارنجیِ پرواز گنجشکِ کوچک.
نمی دانم چرا؟!
احیانا آن کودک هفت ساله من نبودم؟!!
معصومه محمدی سیف
تعداد آرا : 8 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 13
امیر عاجلو 10 اردیبهشت 1399 10:00
درودشعر زیبایی خواندم
معصومه محمدی سیف 10 اردیبهشت 1399 15:13
سپاسمند مهرتانم بزرگوار
لطف دارید.
مسعود مدهوش 10 اردیبهشت 1399 10:12
درود بر ایران بانو گرامی
سپیدی زیبا خواندم ،قلمتان نویسا
معصومه محمدی سیف 10 اردیبهشت 1399 15:14
سپاسمند مهرتانم بزرگوار
زیبا نگاهید
جمشید اسماعیلی 10 اردیبهشت 1399 11:24
درود بانو
موفق باشید
معصومه محمدی سیف 10 اردیبهشت 1399 15:14
سپاسمند مهرتانم بزرگوار
لطف دارید.
ولی اله بایبوردی 10 اردیبهشت 1399 11:51
سلام و درود
معصومه محمدی سیف 10 اردیبهشت 1399 15:14
سلام و سپاس از محبت شما
فاطمه گودرزی 10 اردیبهشت 1399 15:11
زیبا دلنشین احسنت
و کمی غمگین درود بر شما
معصومه محمدی سیف 10 اردیبهشت 1399 15:15
سپاسمند مهرتانم بزرگوار
لطف دارید عزیزم
سعید اعظامی 10 اردیبهشت 1399 15:34
خواهرانه ارجمند بسیار زیبا.درودتان
علی معصومی 10 اردیبهشت 1399 16:57
درود ها ارجمند
زیباست
آثار ارزشمند شما
خسرو فیضی 10 اردیبهشت 1399 20:12
. با بهترین درودهایم
. استاد . مهر بانوی فرهیخته . تصور می کنم زمان سرودن
. خویش را بدست احساسی توانمند می سپارید
. و در رویایی که در ذهن خلاق خود دارد غرق می شوید
. هیچ آیا مهربانی را می شناسید ؟؟ . . من اگر گریستم چه می کنید ؟؟؟
. باز هم درودها نثارتان
.