بهار 99
بهار آ مد د لی خوش با گـل ند ا ر م
میان باغ و بو ستان چرا بلبل ند ا ر م
چه سا ز م با غم و د ر د د ل خویش
بهار آمد با ویرس محنوس گل ندارم
مــیــا ن سینه ا م غـــم جـــا گرفــته
ز درد ها ی ز ما نه دگر من د ل ندا ر م
چرا رویــا پریشا ن ا ست اکنون من ندا نم
ز درد و رنج مردم وکرو نا دگر محفل ندارم
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 4
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
جعفر لاهوتی آذر
-
فرزاد کاکاوند
-
الهه دهقان
-
علیا کوثیا
-
مروت خیری
-
samaneh nouri
-
بهروز بجروانی
-
سحر غزانی
-
محمدباقر انصاری دزفولی
-
فاطمه عسگرپور
-
مجید کرم دل
-
مریم محبوب
-
محمدشفیع دریانورد
-
شیدا شهبازی
-
شهلا مظفری
-
لیلا طیبی
-
جواد خاشعی
نقد 2
جمشید عزیزی 30 امرداد 1399 11:43
عرض ادب
لطفا کتاب عروض و قافیه سیروس شمیسا را مطالعه کنید، برای سرایش اشعار کلاسیک باید وزن عروضی
بلد باشید .
موفق و سلامت باشید
رضا زمانیان قوژدی 31 امرداد 1399 18:41
درودها استاد عالمی عزیز
مشخص است که شما بطور غریزی یا باصطلاح "دلی" شعر می سرایید.
نه عروض و قافیه آموخته اید و نه در انجمنی آثارتان را ارائه کرده اید.
البته این فقط یک حدس است که ممکن است اشتباه باشد.در عین حال
از آنجا که با فعال کردن گزینۀ مربوطه اجازۀ نقد صادر فرموده اید می
توان نتیجه گرفت که بشدت علاقمند پیشرفت و رفع نواقص کارهایتان
هستید.این، نخستین و مهمترین گام در جهت پیشرفت است.
لازم به ذکر است آنچه دبگر اساتید به من و شما توصیه می کنند، تنها
از سر محبت و میل به پیشرفت ماست. شما مضامین جالب و زیبایی
برای اشعارتان بر می گزینید.دایرۀ واژگانی وسیعی در ذهن دارید که
قافیه ها را بخوبی انتخاب می کنید و از پس آن بر می آیید.
شاید با افزایش قدری مطالعه و راهنمایی از سوی اساتید بزرگواری
همجون استاد عزیزی، استاد خسروی و... بتوانید این راه را با گام های
بلندتری طی کنید.
مفاعیلن در عروض هزج نام دارد.اگر در هر مصراع چهار تا مفاعیلن
باشد در کل بیت می شود هشت تا و اصطلاح عربی مثمن می گیرد.
پس شعری بر وزن: مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن
هزج مثمّن سالم ...نامیده می شود.
الا یا ایها الساقی ادر کاساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها
مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن
کِ - عشـ - قا - سان / نــ - مو - دَو - وَل / وَ - لی - اُفـــ - تــا / دُ - مُشـ - کِلـ - هــا
مـ - فــا - عیــ - لُـن /مـ - فــا - عیــ - لُـن / مـ- فــا - عیــ - لُـن / مـ - فــا - عیــ - لُـن
حالا اگر از رکن(مفاعیلن) ،خر یک یا چند هجا کم شده باشد، بجای سالم، محذوف نامیده می شود
اگر در هر مصراع سه رکن و در بیت شش رکن باشذ مسدّس گفته می شود.
وزن شعر شما در اصل اینگونه است: مفاعیلن/ مفاعیلن / مفاعیلـ (فعولن)
هزج مسدّس محذوف
میان سینه ام غم جا گرفته
مـ - فــا - عیــ - لُـن /مـ - فــا - عیــ - لُـن / مـ - فــا - عیــ (فعولن)
مـ - یــا - نِــ - سیـ / نِـ - اَم - غـم - جـا / گِـ - رِقـ - تِـ
با این توضیحات خودتان بقیه ابیات را تقطیع فرمایید.
برای موازنه بقیه ابیات پیشنهاداتی داشتم که باختصار نوشتم.
بهار آ مد دلی با گـل ند ا رم
میان بو ستان بلبل ند ا ر م
چه سا ز م با غم و د ر د د ل خویش
که با ویروس منحوس گل ندارم
مــیــا ن سینه ا م غـــم جـــا گرفــته
ز آلامِ ز ما نه د ل ندا ر م
چرا رویــا پریشا ن ا ست اکنون؟
ز رنج مردمان محفل ندارم
قلمتان نویسا
مانا باشید و شاعر