.
3_ سیستم های بازیگری
1-3- سیستم استانیسلاوسکی
استانیسلاوسکی تئوریسین بازیگری در قرن 19 م. ، واولین نفری که تکنیک های روانی بازیگری را مورد بررسی قرارداد، که بر پایه ی مشاهده بنا شده بود، معتقد است بازیگر در رسیدن و ایفای نقش باید با نقشی را که بر عهده می گیرد یکی شود به این معنی که نقش را به خوبی و از همه ابعاد بشناسد به گونه ای که همچون روح خود با آن عجین شود و معتقد است اولین گام برای رسیدن به نقش توجه به اندیشه ها وافکار شخصیت وعلائم جسمانی ناشی از آن هاست.
یکی از مهمترین عناصر در بازیگری ارتباط درونی است ، منظور رابطه ای نامرئی است که بازیگر توامان با تماشاگر وبازیگر مقابلش بر روی صحنه بر قرار می کند.
استانیسلاوسکی معتقد هر آنچه دارد از قبیل: بیان ، بدن ، میمیک باید بکار گیرد تا با نقش یکی شود .
2-3- سیستم برشت
برشت تئوریسین و نظریه پرداز تئاتر اپیک(حماسی) در قرن 20 .م. است در بازیگری به یک سیستم فاصله گذاری معتقد است به این معنا که بازیگر در سرتاسر نمایش باید بداند که بازیگر است .
مثال:
شمر در لحظه اجرای تعزیه می گوید: نه من شمرم نه اینجا صحرای کربلاست و در قسمت هایی با عزادارن عزاداری می کند.
3-3 تفاوت دو سیستم:
1. وجود طرح وتوطئه 1.وجود روایت
2. تماشاگر را در ماجرای روی صحنه غرق می سازد 2.تماشاگر ر ا به ناظری مبدل می سازد که نیروی عمل
ونیروی عمل را از او می گیرد را در اوبر می انگیزد
3. تماشاگر را در احساسات غرق می کند 3. او را ناگزیر به تصمیم گیری می کند
4. . تماشاگر درگیر واقعه می شود 4. تماشاگر رو در روی واقعه قرار می گیرد
5. وجود القا وتلقین 5. وجود استدلال
6.. احساسات غریزی پرورش می یاید 6. تماشاگر به مرحله ی شناخت و تمییز می رسد
7 ..انسان تغییر ناپذیر است 7. انسان دگرگون شونده ودگرگون ساز است
8.نظر ها متوجه پایان است 8. نظر ها بر چگونگی سیر تحول است
9.هر صحنه تابع صحنه دیگر است 9. هر صحنه قائم به ذات است
10. وجود تکامل .10 وجود جهش
11. انسان ایستا وثابت است 11. انسان پویا ومتحول است
12. اندیشه وتفکر وجود را رقم می زند 12. موجود اجتماعی اندیشه زرا رقم می زند
13. وجود احساس 13. وجود شعور