استحاله هنر تئاتر از سالنهای کوچک و بزرگ پذیرای علاقمندان به این رشته تا ارائه فیلم تئاتر یا مونولوگ خوانی یا نمایشنامه خوانی و سایر انواع ارائه نمایش از راه دور و در فضای مجازی، واقعیتی است که چه خوشایندمان باشد و چه بدآیند، به دلیل شرایط سخت و ناایمن امروزه روز دنیا بر نحوه عرضه این کالای فرهنگی تأثیر گذاشته است. و حتی می توان پیش بینی کرد پس از رفع محدودیت های کنونی فارغ از اینکه چه هنگام رخ دهد، شیوه ی استفاده از زیرساخت ها یا همان پلتفرم های شبکه های اجتماعی یا نمایش خانگی دیگر از میان مردم حذف نمی شود. آیا این تغییرات در کل به روح جمعی دیدن نمایش و برهم کنش مستقیم بازیگران و عوامل اجرا با تماشاچیان تا چه اندازه تأثیر مخرب یا سودمند خواهد داشت، امری است علیحده که باید در جای خود بررسی و آسیب شناسی شود. چیزی که بدون هیچ روش دقیق پژوهشی و صرفا به شکل شهودی می توان در این ارتباط عنو ان کرد اینست که هنر تئاتر بر خلاف سایر هنرهای نمایشی شدیدا تأثیرپذیر از نحوه بازخورد تماشاگر در صحنه است که در این شرایط به یقین تیم بازیگران و کارگردانی و عوامل صحنه از چنین سرمایه مهمی برای بهبود روز به روز اجراهایشان محروم می شوند. در واقع باید هر چه در ید توان خود دارند در همان برداشت جلوی دوربین با تخیل حضور تماشاگر در محل اجرا خرج کنند و از این حیث گوئی مشغول یک کار سینمایی یا سریال هستند. به ویژه اینکه در حالت نرمال، معمولا در یک دوره اجرا از چند روز تا گاهی چند ماه، هر چه به آخر دوره نزدیکتر می شدیم، کیفیت کار پخته تر و بی نقص تر می شد و این ناشی از ملکه شدن نقش ها، دیالوگها و کنش های هنرمندان بر روی صحنه بود. در شرایط پخش مجازی دیگر هنرمند چنین فرصت دگردیسی نخواهد داشت.
همین روند البته با کمی تفاوت درباره سینما نیز اتفاق افتاده است. هرچند که تولید سینمایی در پیش کرونا هم به دلیل تفاوتهای اساسی دو مدیوم، مشمول این محدودیت اخیر که ذکرش رفت، بود ولی باز اکران سینمایی روی پرده جادوئی و تأثیر جمعی تماشاچیان بر هم در دریافت احساساتی چون خنده، گریه، هیجان، ترس و ... در شیوه ی نوظهور تماشا در منزل دیگر کاربردی نخواهد داشت. درست مثل دیدن مسابقات ورزشی به صورت زنده و در داخل سالن یا استادیوم با تماشای همزمان آن از طریق تلویزیون! قطعا ورودیهای احساسی در دو حالت متفاوت هستند.
در خاتمه این هنرمند است که ناگزیر از قبول شرایط ناخواسته تحمیلی و سازگاری با آن در نوع اجرا و فهم خواسته ی تماشاگر مجازی است.