شاعران
فائزه اکرمی
دفتر شعر سپید
شعر گاهی دلم برای خودم تنگ می شود | فائزه اکرمی | شعر ایران

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود

ارسال شده در تاریخ : 24 فروردین 1401 | شماره ثبت : H9420480

دلم برای خودم تنگ می شود
برای یک وعده که میبُرد مرا به شهر خیال
برای یک سریال که میشکست اندوه شب را
برای یک دروغ بزرگ تاریخی
برای یک عروسک خیمه شب بازی
برای رسیدن ها و نرسیدن ها
برای یک آرزوی محال

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود

از آن روز که غرش ابرهای باران زایت
شکوه صلابت کهکشان هایت
مرا از خود گرفت
و بر من بارید
سونامی تو به نگاهم غالب شد
و پس از ماه های مدید
بزرگ شدم
و از تخم فرا مأوا
باز شدم

دلم برای خودم سخت تنگ شده

تو مرا از زیر زمین به هستیت بردی
و بعد از آن تَلألو حیات
من خودم نیستم

و آه گناه
آن گناه دلپذیر
آن جنون و حرص
آن گیجی موزون
آن سر درد های دردسر ساز
آن رَغبَت سیری ناپذیر
مرا مست نمی کند
و بی بدیل می نویسم
آه چقدر دلم تنگ است
سرم هنوز منگ است
می سُراید برای چهره افسون تو
مرا چنان در بند کشیده ای
که دستم را باز کنی بیهوش می شوم
تو مرا از خود گرفته ای
و به خودت بند زدی
دلم برای خودم سخت تنگ شده...

سروده سال ۹۹