تنهای خونین دست

ارسال شده در تاریخ : 21 آذر 1400 | شماره ثبت : H9419146

ترسیدی و ترساندی ام با ترس
از تیزی و بد بودنت با فلس...
من ماهی ام... دیدی لب آبم؟
دیدی که می رقصم.. که می تازم..؟
این ردّ خون است.. ردّ یک ماهی..
گاهی که صیادی.... لب آبی....
من سوگوارم هر شبِ خود را
گندم به گندم پیکر خود را..
از ماهی و ماه ات چرا گفتی؟
فریاد آزادی چرا خواندی؟
از شعرِ لب ها ریختی من را..
خرمن نکوبیدی؟ که این تن را..!
حکم ابد دادی به دیدارت!
من را کشاندی پای دیوارت!
شلیک کردی خشم را، گفتی که آزادی..
آزاد کردی روحِ شک را در تن ماهی..
خندیدی و خنداندی ام بی مرز
رقصیدم و رقصاندم ات با مرگ..
آواز سر دادی صدایم را
آرام بوسیدی تو از لب ها..
تا بغض بودم قهوه را خوردی
تا مست گشتم، عقل را بردی..
دیوانه.. ای تنهای خونین دست
پوشیدی ام با حقه ی تردست..
لب تشنه ی دیوانه ی شعری
در کنج بارانداز... می خندی!

مهتاب محمدی راد