خداوندا ببخش ما را که تو پایان و آغازی
که بخششها دست توست کریمی و سراغازی
خداوندا خودت گفتی بگو یارب بِگم جانم
میگم یارب تویی رحمان ، منم عبد پشیمانم
خداوندا در این ایام که عالم ها عزادار است
ببخش ما را بحق آن شهیدی که وفا داراست
خداوندا ببخش ما را به خون پاک سربازت
به دستهای جداگشته که قطعا بوده جانبازت
خدواندا تو دانایی تو بینایی ، توانایی
ببخشا ما که شک کردیم تو ارباب جهانهایی
خداوندا بدنیا دل سپردیم و به اَموالش
بدنیا تکیه کردیم و به زَرق و برقِ اَسبابش
نفهمیدیم که مهمانیم در این دنیای بی ارزش
فراموشت نمودیم و شروع کردیم به هر لرزش
خداوندا ببخش ما را که قطعا ما خطا کاریم
به جای بندگی کردن به درگاهت جفا کاریم
به گاهی آن چنان غلفت فرو رفتیم که انگاری
خدا مائیم و از دنیا نخواهیم رفت به دیداری
خداوندا ببخش ما را به حق زینب و داغش
به حق خون عباس و حسین و یار و اولادش
به حق روز تاسوعا و عاشورای بس عظما
ببخشا ما که سرگردان نباشیم یوم بَس کبرا
خداوندا غلط کردیم که دنبال رجیم گشتیم
غرور و حُب دنیا را گرفتیم و حَجیم گشتیم
فراموش کرده ایم که لخت به دنیا آمدیم روزی
به لختی هم قرارست که رویم در سوی آنروزی
از آن جایی که یا رحمان به انسانها وفاداری
قرار دادی که برگردند به توبه سوی دیداری
ببخشا ما بجز تو قادری قادر به بخشش نیست
بنی آدم بجز خُسران و ناچیز چیزی جایز نیست
رمز ببخش نزد رحمان گفتن یک یا حسین است
با لسان الحال چه زیبا گفتی زیبایی حسین است
کل دنیا یک طرف بادا حسین هم یک طرف
با حسینیان عزیزند ، بی حسینان بی هدف
طبیب حافظ کریمی( لسان الحال )
۲۵ مرداد ۱۴۰۱/ مشهد مقدس- حرم رضوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 26 امرداد 1401 09:30
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
حافظ کریمی 27 امرداد 1401 17:07
سلام و عرض ادب
تشکر بیکران از
ادیب فرزانه و اندیشمند مبتکر
زهرا آهن 26 امرداد 1401 23:25
درودها
میهمان این سرودهی زیبا بودم
حافظ کریمی 27 امرداد 1401 17:08
درود و ارادت
از زیبا نگار زرین قلم
مانا باشید