شیطان

دردیاروسرزمینی دوردست - درکلیسایی کشیشی چیره دست
روزوشب اندیشه اش احسان بود - درمیان مردم ازنیکان بود
خلق راهردم هدایت می نمود - ذکرحق رابینهایت می نمود
شهرت و آوازه اش شمعون - خصم شیطان ضدآن ملعون بود
از قضا روزی به راهی در سفر - ناله و آهی شنیدازیک نفر
دیدمردی چرک و خونین و کثیف - زشت سیما بودواندامش نحیف
گفت شمعون کیستی ای ناشناس - ازچه روافتاده ای اندرهراس
مردگفتا ای پدر رحمی بکن - کارنیکی هم توهم سهمی بکن
گفت شمعون گوبه من نامت فلان - ازچه روافتاده ای در این مکان
اوبگفتا نیک اندرمن نگر - نیستم من آشنایت ای پدر
بارها برمن تونفرین کرده ای - خلق رابرمن توبدبین کرده ای
من همان شیطان ازجنس آتشم - نسل آدم را یکایک می کشم
گفت ای ابلیس ازمن دورشو - جان بده چون مردگان درگورشو
مظهر زشتی دراین عالم تویی - مایه بدبختی آدم تویی
بود آدم ازاذل اندربهشت - توفریبش دادی ای موجودزشت
گفت عاقل باش ای مردخدا - گوش من پرباشد ازوعظ شما
گرکه ابلیسی دراین عالم نبود - خطبه و وعظ کشیشان را چه سود
رونق کارتوازجان من است - توشه ونانت ز انبان من است
آدمی خود در هوای مستی است - غرق دریای گناه و پستی است
هیزم دوزخ زکردارشماست - جاهلیت منصب وکار شماست
گرکه آدم گشته اندرامتحان - چندروز زندگی در این جهان
این همه از هستی ناب من است - آدمی مدیون آداب من است
چون که استدلال شیطان را شنید - هیچ راهی جز به درمانش ندید
کرد زخم جان شیطان را دوا - هست او اندر جهان باشدروا
گر که شیطان دراذل عصیان نمود - کار او جز حکمت یزدان نبود

ایمیل مقصد