خیال آشتی دارد مه ابرو کمان من
چه ساده قلب بیمارم به قولش گشت امیدوار
✍???? مرغ خوش خوان دلم
تو گلم گهگاهی
بنشین بر بامم
نغمه ای باز بخوان
یاکه در یاد وخیال من زار
بادو صد ناز وادا حاضر شو
تومرا آرام دوست بدار ..
تو میان نفس های مدام
ونگاه گرمت
خود رها کن در خویشتنم
تا حضور مقدس آرامش ...
تا که تب کند وجودم ..
از تداوم لبخندت ..
بر سایه سار شکوفه زار دستانم ...
مرا آرام دوست بدار ...
از هرم گرم نفس هایت ...
تا نهایت عشق ۰۰۰
تا مرز بندگی خداوند مرا دوست داشته باش
ای آشنای غریب،،
اندکی شعر فروغ،
قایقی از سهراب وام بگیر،
، برویم تا سر مرز رفاقت باتو
بشویم ما رها
از همه قید وقضاوت کردن
وچه زیباست
چنین ازادی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 17 تیر 1402 11:24
درود بر شما
کیوان هایلی 18 تیر 1402 18:39
قاسم لبیکی 23 تیر 1402 17:10
درود شاعر گرامی
شعر زیبایی سروده آید
احسنت
روزگار تان همواره غرق شادی
مانا باشید و قلمتان نویس