سجاد حقیقی

مناظره عشق

ارسال شده در تاریخ : 09 خرداد 1402 | شماره ثبت : H9425038

گفتی که من شب تا سحر در حسرت سیمای تو
گفتم اگر ماهم شوی چشم منَت بینای تو
گفتی مبادا روز من بی تو شبی غمگین شود
گفتم منم پروانه ای دور سرِ شبهای تو
گفتی بهاران می رود سوی چمن با بوی گل
گفتم چه حاجت بوی گل با عطر جان افزای تو
گفتی که مروارید دل پنهان شده در سینه ام
گفتم که صیدش می کنم از سینه ی دریای تو
گفتی که من در بزم دل در دام آتش می پرم
گفتم که من باران شوم بر شعله ی زیبای تو
گفتی غمم افزون شده کی میشوی غمخوار من
گفتم که غم پرور منم دل مونس غمهای تو
گفتی هوا خواهت منم شیدای سرگردان منم
گفتم که من دیوانه ای دلداده و شیدای تو
گفتی به خوابم سر بزن چشم مرا بیدار کن
گفتم ندارم خواب من تا سر زنم رویای تو
گفتی حسابت پیش من سنگین کمی هم بیش شد
گفتم ندارم هیچ من پیش تو و دنیای تو
گفتی که در صحرای غم خشکیده ساق و ریشه ام
گفتم که چشمم خیره بر آن قامت رعنای تو
گفتی شِنو فریاد من تا سقف دنیا می رود
گفتم سکوتم می کند در سینه ام نجوای تو
گفتی به مهرم خو مکن ترسی اگر از آبرو
گفتم مگو از آبرو سرگشته من رسوای تو