غزل " عطر هستی " از کتاب " تنها اردیبهشت من "
___________________________________
دور از تو ماندم ، با هر توهّم ، با هر خیالی
دیوانگی را ، ذهنم نوشتی ، کردی تو حالی
در هر خیابان دارم نشان از احساس دیدن
غم داده رفتی، خوشحالم از غم، دارم سوالی
با هر زبانی شعری سرودم آن را بخوانی
خواندی ولی کی میگویی از دل، ممنونم عالی؟
تنهاترینم ، ای کفر و دینم ، ای عطر ِ هستی
شاید ندیدی من بی تو هیچم، چون صفر خالی
بی آب و خشکم، پژمرده برگم، در حال مرگم
یکبار ِ دیگر ، بر جان بباری ، دادی مجالی
گفتم : بیا تا شادم کنی با لبخند ِ صبح ات
اخمی نشاندی ابروی ماه ات شد چون هلالی
شاید نگفتم، اخمی که کردی عاشق ترم کرد
پروانگی را دادی تو یادم ، هل انتَ بالی؟
بی شک تو عشقی، با طعم منطق، از جنس مجنون
باید ، سخن سنج ، آماده باشی بر عشق ِ عالی
______________________________
مطلوبی ( سخن سنج تبریزی )
بحر رجز مسدّس مرّفل
مستفعلاتن مستفعلاتن مستفعلاتن
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 5
حمیدرضا عبدلی 27 بهمن 1394 17:14
باسلام استاد عزیز عالی سرودهاید موفق باشید
کرم عرب عامری 27 بهمن 1394 17:49
سلام ودرودتان باد گرامی
نسرین قلندری 29 بهمن 1394 13:07
تنهاترینم ، ای کفر و دینم ، ای عطر ِ هستی
شاید ندیدی من بی تو هیچم، چون صفر خالی
بی نهایت درود استاد گرانقدر
رقص قلمتان را بر تن کاغذ می ستایم سربلند باشید
عباس یزدی(طوفان) 29 بهمن 1394 14:32
سلام
خوشحالم باز از شما خواندم
علیرضا خسروی 30 بهمن 1394 11:47
درودها استاد