«بویِ الرحمن»
آدمیت ، بویِ الرحمن گرفت
نسلِ انسان،سبقت ازشیطان گرفت
انزوائی تا بگریم ، های ، های
بر دلی ،کز جور نا انسان گرفت
عذر می خواهم من از وارستگان
ارض را خیل بد اندیشان گرفت
از بهشتش ، تا جهنم می برند
هرکه نانی، از کفِ دونان گرفت
تیغ ِ تیزِ ِ ، پهلوانانِ دیار
زیر اَ برویِ،جوان مردان گرفت
ناکسی ، لاف ِ رفاقت میزد و
کرکسی ، قوتِ تُهیدستان گرفت
ما رسیدیم و ، نمک گندیده بود
کشتیِ امید را ، طوفان گرفت
زین همه افسانه هایِ، رنگ،رنگ
کی سرِبیچاره ای،سامان گرفت
دانه های اشکم ، از خونِ جگر
رنگِ ، یاقوتِ انارستان گرفت
خشکسالی بودو،میدیدم بخواب
ابرِ رحمت آمد و ، باران گرفت
حسن کریمی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 10
حمیدرضا عبدلی 16 بهمن 1394 05:59
باسلام استاد عزیز عالی سرودهاید موفق باشید
حسن کریمی 16 بهمن 1394 12:17
سپاسگزارم جناب عبدلی بزرگوازید
حسن کریمی 16 بهمن 1394 12:18
سپاسگزارم جناب عبدلی بزرگوارید
مرتضی اربابی حکم آبادی 16 بهمن 1394 12:35
درودهااااااااااااااااااااااااااا
استاد بزرگوار مانا باشید
علیرضا خسروی 16 بهمن 1394 13:41
درود استاد گرامی
زیباست
حسن کریمی 16 بهمن 1394 15:33
سپاسگزارم جناب اربابی بزرگوارید
حسن کریمی 16 بهمن 1394 15:35
ممنونم جناب خسروی گرامی پاینده باشید
مهدی صادقی مود 17 بهمن 1394 18:05
درود برشما بزرگوار
بسیار زیبا و مضمون عالی
لذت بردم
منوچهر منوچهری(بیدل) 18 بهمن 1394 12:17
ممنونم بسیار زیبا
علی معصومی 27 اردیبهشت 1399 00:01
درود و ارادت
☆☆☆☆