در تفقد پدر بزرگوارم
لبم خموش و دل خسته پر ز فریاد است
ز بس که دهر نگونسار سست بنیاد است
به گردباد بلایای متصل وضع
ولی نعمت ما همچو شمع در باد است
چو شاخه های درختیم و با تاسف و درد
بسوخت ریشه اصلی که در فرحزاد است
فدای همت مردی شوم که در اوج
بلا و درد و مصیبت چو سرو آزاد است
ببین که هر طرف چشم گشته دریایی
زحسرتی به دلم از هر آنچه در یاد است
ببوس دامن یار و نگاه کن مهدی
لبم خموش ودل خسته پر ز فریاد است
مهدی رستگاری
بیست و یکم فروردین سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
دهم مارس 2021 میلادی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 21 فروردین 1400 20:31
درود بزرگوار ا
مهدی رستگاری 22 فروردین 1400 10:05
تشکر جناب عاجلوی عزیز
کاویان هایل مقدم 23 فروردین 1400 10:40
شکوه نامه ای از دنیای دون
بسیار ماهرانه و تاثیرگذار
مهدی رستگاری 23 فروردین 1400 10:47
سلام و درود و تشکر جناب هایل عزیز
عبدالرحمن حواشی 23 فروردین 1400 10:52
مهدی رستگاری 24 فروردین 1400 10:58
سلام و درود و تشکر از عنایت تان به این صفحه شعر