پربازدیدترین اشعار
بسمه اللطیف
شرح غم افزایی
می شناسد دل من گوشه تنهایی را
جلوه های غم پنهانی و پیدایی را
سرخی رنگ دو چشمت کند افشا به عیان
حال توفانی آن دیده دریایی را
عاشقی درد فزاید به دل تو وقتی
نکند فهم کسی گوهر شیدایی را
افق وادی این درد ندارد پایان
تاب کی آوری این بادیه پیمایی را
روزگار این همه بازی به سرت آورده است
بنگر این شیوه بیداد و فریبایی را
مردگانند همه خلق در این دور نگون
که نخواهند دم پاک مسیحایی را
مهدی این آینه زنگ زده با تو چه کرد
که سرودی به غزل شرح غم افزایی را
رستگاری طلب از حق و به پا خیز و برو
ترک کن اهل ریاکاری و رسوایی را
مهدی رستگاری
هشتم آبان یکهزار و چهارصد خورشیدی
سی ام اکتبر سال ۲۰۲۱ میلادی
(تکمیل آتی سروده شب بداهه سرایی گروه ادبی «شعر سه نقطه» )
دفتر شعر روزگاران
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
مبینا مطلوبی
-
ساناز. هموطن
-
علی رضایی پور مشیزی
-
علیرضا دادگر
-
محمود فاضلی نیا
نظر 2
امیر عاجلو 13 آبان 1400 10:14
سلام ودرود
محمد علی رضا پور 14 آبان 1400 20:13
سلام و درود و عرض ادب
لطفاً با سرایش در گونه ی زیبای شعر سروش و قرار دادن سروش های زیبایتان در صفحه ی اصلی این پایگاه ادبی،
به گروه سروش سرایان بپیوندید و
در گسترش این گونه ی زیبا، مددکار باشید!
سروش هایی تقدیم تان:
زیرگونه های شعر سروش
قالب یا گونه ی شعری سروش به دلیل باز و انعطاف پذیر بودن زیاد خود و پذیرش شیوه های در پیوند با شعر سنتی و شعر نو، به شکل ها و زیرگونه های زیادی قابل کاربرد است، مانند سروش قافیه مند پایان کوتاه: باغبانا! هَرَس نمودن، به/ از تبرها، به دور بودن، به/ غزلی جنگلی شنودن، به/ شاخه ها را به مهر سودن، به/ قهر و کین، هراس آرد./ (علی سیاوشی)
سروش مسمطی کوتاه: هجر را انتظار می داند/ گرد ره را سوار می داند/ جبر گل را هَزار می داند/ غنچه ی بوسه در لبم پژمرد./ (شهاب‌الدین شجاع)
سروش مسمطی پیوسته (دارای چند بند با لَخت پایانی بدون قافیه): یکی از بندهای این زیرگونه از شعر سروش به عنوان نمونه: غم هجران، تمام خواهد شد/ نوبت التیام خواهد شد/ روزگاری به کام خواهد شد/ سحری را اگر قیام کنی./ (علی معصومی)
سروش دارای وزن آزاد: هر چه می گفتم از عشق، زبانت انکار می کرد/ بی جهت، چشمانت زبان انکار را تکرار می کرد/ وقتی از این زبانه ی آتش دلت استغفار می کرد/ دل رسوا/ همیشه/ بر دارِ تماشا است./ (حامی شریبی)
سروش پایان کوتاه بی قافیه: باشد! از شهر بی گل و بلبل/ باشد! از کوچه‌های بی لبخند!/ باشد! از خانه های بی ایمان/ ما گذشتیم./ (محمدعلی رضاپور)
سرایندگان شعر سروش
تعدادی از سرایندگان ایران، افغانستان و تاجیکستان به سرایش سروش، روی آورده اند که(به ترتیب حروف الفبا و از نام کوچک) عبارت اند از:
ایمان اسماعیلی (راجی) ،
حامی شریبی،
حبیب رضائی رازلیقی،
حیات الله پایانی،
سمیه خوشرو (شبنم)،
شهاب الدین شجاع
(از تاجیکستان)،
طارق خراسانی،
طاهره حسین زاده(کوهواره)،
عادله ملائکه یارا،
عبدالوارث قاسمیار(از افغانستان)،
عزیز سنگین(از تاجیکستان)،
علی سیاوشی،
علی معصومی،
عیسی غفوری شِبرِه
(در سروش های تبری یا مازندرانی)، محمد صدوقی،
محمد علی رضاپور (مهدی)،
میثم مرادی
و غیره.