بسمه اللطیف
سپهر خواستاری
شود از سر محبت به هوای عشق و یاری
ز وفا به بی قراران غمت کنی گذاری
دل من در عشق خود فکنده ای به آب و آتش
به نظاره ام نشسته ای به کنجی از کناری
به تموج خیال تو شده است پر اتاقم
ز غریو بلبلان و ز تظلم قناری
به کجایی ای عزیزم که ز دست می شوم من
شده وضع جان و دل ز دوری تو اضطراری
به خیال بوسه ای از دو لب چو لعل سرخت
بگسیخت دل عنان از اشتیاق و بیقراری
بشتاب در برمن که به دوری تو دوران
به دل پر از غم من بزده است زخم کاری
تو بیا که عشق پاک تو به گردش زمانه
شده است امید مهدی به نجات و رستگاری
بنگر در افق این غزل از درون سینه
بکشید مرغ دل پر به سپهر خواستاری
مهدی رستگاری
سوم آذر سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و پنجم نوامبر سال ۲۰۲۱ میلادی
(سروده در بداهه سرایی کلاسیک گروه «ادیبانه» و تکمیل آتی آن)
دفتر شعر روزگاران
۳۷۹
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 18 آذر 1400 09:23
سلام ودرود