گل بر افشان ساقیا بشکن سبو بنواز نی
عکس خالی بر لب و پیمانه ای دمساز نی
سر گرانی می کند دل در تکاپوی وصال
هفت گام عشق را بر سیم زد آواز نی
بازی عرش برین سخت است در شطرنج ما
رخ نمایان کن در این بازی به پا سرباز نی
مست می گشتیم و در رویای تو بازیچه ایم
مس ما را زر کنی باشد که در اعجاز نی
آسمان معراج مهرویان شد و ما در ثری
عمرها کردیم اما غافل از اسرار نی
تا زنای خود نوایی می زدی در نای ما
کبریایی می شد آ هنگت درآن اعجاز نی
ناز خواهی گر کنی با ما عجب نبود ولی
با صبا بنواز یارا ناز را همراز نی
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
محمد جوکار 12 بهمن 1394 23:54
درودها بر دوست عزیز جناب پناهی
غزلی زیبا از احساس سرشارتان خواندم
سلیمان پناهی 14 بهمن 1394 00:30
ممنونم استاد بزرگوارید
حسن کریمی 13 بهمن 1394 00:10
بسیار زیبا ودلنشین سرودید جناب پناهی احسنت
نسرین قلندری 13 بهمن 1394 13:45
عمرها کردیم اما غافل از اسرار نی
بی نهایت درود
حمیدرضا عبدلی 14 بهمن 1394 02:46
باسلام استاد عزیز عالی سرودهاید موفق باشی