ترس از که؟ چونکه این همه آبم به رخ بوَد
خرجش کنم به آنکه دلم را ربوده است
شد دل اسیر آنکه به عمری ندیدمش
دل را کنار بُرد و کنارم نبوده است
طارق خراسانی
30 شهریور 1398
پ. ن
چون برای شادی کسی کاری از دستم بر نمی آمد شاعر شدم
با خود می گفتم شاید با تقدیم بیتی دلی را شاد کنم.
تقدیم به آنکه دلم را ربود و رفت
هر کجا هست، خدا پشت و پناهش باشد
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 21:04
. . درودها
. استاد عالی بود
.