کاش هم قفس طوطی و مینا نمی شدم
غافل زمکر و حیله دنیا نمی شدم
صیاد که روزی به دامم کشیده بود
جاهل به عالم فردا نمی شدم
از ابتدای زندگی تا انتهای آن
هر دم شکار مردم رسوا نمی شدم
من اعتماد به ظاهر دنیا نموده ام ولی
کردم خطا و غرق تماشا نمی شدم
افکار من به غلط رفت و خام شد
رامم نمود، که برپا نمی شدم
حالا که بال و پر من شکسته است
آگه ز ساحل و دریا نمی شدم
تاب و توان مرا برده این قفس ای کاش
جذب نگاه مردم دانا نمی شدم
بهتر زمن همه ی خلق عالماست
چون آشنا به قامت زیبا نمی شدم
ناظم فریب ظاهر دنیا عجیب نیست
دارم یقین ولیکن تسلا نمی شدم
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 03 مهر 1399 09:20
سلام ودرود
حسین خیراندیش 06 مهر 1399 18:38
جمشید اسماعیلی 03 مهر 1399 11:15
زیبا بود
درودها جناب خیر اندیش
حسین خیراندیش 06 مهر 1399 18:38
محمد مولوی 03 مهر 1399 15:39
حسین خیراندیش 06 مهر 1399 18:40
کرم عرب عامری 04 مهر 1399 00:07
درودها گرامی
حسین خیراندیش 06 مهر 1399 18:40
منصور آفرید 04 مهر 1399 07:18
درود بر شما غزلی بسیار زیبا
حسین خیراندیش 06 مهر 1399 18:41
درود
سپاس از حسن نظر شما بزرگوار
سعید اعظامی 04 مهر 1399 11:45
استادارجمندم .درودها بر شما
حسین خیراندیش 06 مهر 1399 18:37
درود
سپاس بابت حضور سبزتان در صفحه ی شعرم .