حسین خیراندیش

احساس عمیق

ارسال شده در تاریخ : 06 اسفند 1399 | شماره ثبت : H9415114

آن که شاعر می شود زخم فراوان دیده است
سردی سرمای سوزان در زمستان دیده است
کی بداند نعمت آب ،آن که در ساحل بُوَد
قحطی آب در کویر خشک سوزان دیده است
آتشی که شعله ور هست در وجود شاعران
تیغ برنده به دست مرد چوپان دیده است
گه می سوزد گهی خاموش بُوَد در گوشه ای
حلقه ی زنجیری را بر درب زندان دیده است
چون غم عالم به قلب شاعران مسکن نمود
خانه بر دوش فقیر و مستمندان دیده است
چهره ی آن کودک طفل یتیم خسته را
آن به چشم هنگام طوفان در بیابان دیده است
دوست دارد تا بیاید حامی درماندگان
انتظار میزبانی را به خوبان دیده است
کس نگوید شاعری دین را به دنیا دادو رفت
کاخ ویلا را کجا بر ابر و باران دیده است
وصف شاعر را نکردم تا دهد مزدی به من
ناظم این وصف و صفت در جمع یاران دیده است.