آندم که میجوشد امید دنیا شکوفا می شود
لبخند بر لبهای ما رعنا و زیبا می شود
عمر ما طولانی شود اندر چمنزار امید
از قطرههای کوچکی باران چو دریا می شود
آنکه به مقصد میرسد داند ره امید را
فهم او بالا می رود روشن و بینا می شود
از خود مران امید را شکوه مکن از سرنوشت
تسلیم او باش جان من راه تو پیدا می شود
وقتی امید همراه ما روشن بود فردای ما
اندیشه والای ما هر جا هویدا می شود
بیماریها کمتر شود افسردگی بهتر شود
امید به ما بندر شود دنیایی آگاه می شود
تدبیر من ثابت نمود بی یاد او آواره ام
وقتی به او کردم امید فال و تماشا می شود
همبستگی دارد امید کی خستگی دارد امید
رفع گرفتاری کند همراه با ما می شود
امید نه تنها بر زبان اندر وجودت زنده کن
وقتی وجودت جان گرفت راه تو کوتاه می شود
نومیدی را از خود بران ناظم مده ره در وجود
کی غافل از تو یک دمی معبود یکتا می شود
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 29 تیر 1400 00:06
لطیف و دلنشین
حسین خیراندیش 29 تیر 1400 21:41
متشکرم
محمد خوش بین 29 تیر 1400 11:37
سلام و درودها بزرگوار
حسین خیراندیش 29 تیر 1400 21:42
درود.سپاسگزارم دوست عزیز
علی معصومی 30 تیر 1400 16:09
درود ها ارجمند
چامه هایت جاودان
◇◇◇◇◇
قربان سر بریدن نیست
بلکه دل بریدن است
از آنچه جز اوست
اینهمه خلوص
مبارکباد
حسین خیراندیش 31 تیر 1400 00:09
بی نهایت سپاسگزارم .ممنون
کاویان هایل مقدم 01 امرداد 1400 16:22
باری به امید زندگی میتوان
امیدهایتان روزافزون
حسین خیراندیش 07 امرداد 1400 22:17
سپاس از شما
شبنم رحمانی 01 امرداد 1400 18:38
درود بر شما .بسیار زیبا
حسین خیراندیش 07 امرداد 1400 22:18
تشکر فراوان