کم کم به پایان می رسد در من خیال آسمان
بد می شود حالِ دلم... مانند حال آسمان
با آنکه دیگر نیستم معشوقه ی دیوانه اش
می ماند اما ردِّ من در ذهن لال آسمان
یک اتفاقِ تلخ تر.. یک اتفاقِ آشنا
خط خورده از فنجان من، انگار... فال آسمان
شبهای دوره کردن چشمانِ تیره روشنش
پنهان شدم در خلسه ی احساسِ کالِ آسمان
باران و من ، بغض وجنون ...پشتِ قرارِ بی کسی
سر می کشد از پنجره، فکر ِمحال آسمان
هرگز کسی هم وسعتِ دنیای بی مرزم نشد
ازبس بزرگم کرده ،احساس زلال آسمان
آرامشم را با سکوتت ،بعد از این برهم بزن ..
من رفته ام تا گُم شوم... در قیل وقال آسمان
مریم ناظمی
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 04 تیر 1399 14:40
لطیف و دلنشین
بهنام حیدری فخر 04 تیر 1399 15:01
درود بر شما بانوی شاعر ارجمند و گرانقدر
بسیار زیبا سرودید
مرضیه نورالوندی 04 تیر 1399 15:33
بسیار عالی بانو جان، زیبا و دل نشین، قلمتان سبز
منصور آفرید 05 تیر 1399 08:42
درود فراوان بر شما، غزلی بسیار زیبا آفرید
دستمریزاد
شبنم معتمدی 05 تیر 1399 10:19
بسیار عالی بود بانو جان
ولی اله بایبوردی 05 تیر 1399 10:20
سلام و درودها
غزلی شیوا
دستمریزاد
علیرضا علیدادی شمس ابادی 06 تیر 1399 06:54
درود برشما
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 07 تیر 1399 02:06
سلام و درود ...........بسیار زیبا ...................
دستمریزاد .............
ا
پژمان خلیلی 22 اردیبهشت 1400 21:40
عالی عالی عالی