پسرک تلخ می نمود
چهره اش پر از درد
چشمانش بی روح, کودکی
کودکانه بزرگ شده بود
مردی کوچک
بادستانی به کوچکی کودکی’
پینه های مردانه
چهره ای کودکانه’
آفتاب سوختگی, پیرانه
چشمان در کاسهء چشم کوچک’
ژرفای نگاهی چهل ساله
سال به چهارده داشت
ولی عمرش چهل ساله
در کوچه های بی رحم,شهر
در نمای زشت, پایتخت بی تخت,
بی در و پیکر, بدون, دروازهء کودکی
با زشتی و کراهت
با زخم و دمل های چرکین
از نبودن ها و نداشتن های کودکی
زیر پوست پر زخم شبانهء شهر
ار این همه دوگانگی, خونین
حال تهوع دارم
چرک تا مغز استخوان, کوچه ها و خیابان ها دویده
با جویباری از چرک های
کثیف و تهوع آورش
پای درختان, کوچکش را
*چرک یاری میکند...
زیبا آصفی( آمین ) 2 اسفند 94 تهران
پی نوشت: *چرک یاری بجای آبیاری
#زیبا_آصفی_آمین
@zibaasefi
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 10
حمیدرضا عبدلی 21 اسفند 1394 16:51
باسلام بانو آصفی خوب سروده اید موفق باشی
زیبا آصفی (آمین) 22 اسفند 1394 01:00
سلام و درود بر شما
تشکر از لطف خوانش ام
طلعت خیاط پیشه 21 اسفند 1394 20:33
درود بر شما خانم آصفی ارجمند
زیبا آصفی (آمین) 22 اسفند 1394 01:07
درود مهربانوی نازنین
چشم رنجه کردید و با مهر خواندید سپاسگزارم
علی روح افزا 22 اسفند 1394 06:01
درود بر شما .
زیبا به تصویر کشیدید .
پاینده مانید ...........
زیبا آصفی (آمین) 24 اسفند 1394 19:19
درود بر شما
مهرتان عالیست سپاسگزار نگاهتان هستم
زهرا حسین زاده 22 اسفند 1394 07:26
زیبا آصفی (آمین) 24 اسفند 1394 19:20
سپاسگزارم بانو
علیرضا خسروی 24 اسفند 1394 01:04
زیبا آصفی (آمین) 24 اسفند 1394 19:21
سپاس جناب خسروی گرامی