چند سروش
تقدیم به فرهیخته ی گرانقدر، سرکار خانم فاطمه_مولوی
آفتاب آمد و ترانه سرود/
غزلی نغز و عاشقانه سرود/
گویی از داغ دل بهانه سرود/
و به دریا نِشست و باران شد. //
????
دشت، سبز است و کوهساران، سبز/
شعرکوپایه ها، فراوان سبز/
و چه پردیسگون، بهاران، سبز/
همه از لطفِ مهر و باران است. //
????
در زمین، هرچه سرزمین باشد/
هرچه گل های نازنین باشد/
مریم و یاس و یاسمین باشد/
هرکه از هرچه، خوشه چین باشد/
همه شان زیر سایه ی مهر ند. //
????
گل اگر ناز، گل اگر زیبا ست/
گل اگر دلنواز و روح افزا ست/
گل اگر جلوه بخش باغ صفا ست/
دست پرورد لطف خورشید است. //
????
راه باز است و راهپویان ایم/
چون بهاران، ترانه گویان ایم/
بله، البته قدر می دانیم/
رحمت حق به راهسازان باد! //
????
آمد و جلوه ی بهار آمد/
گل به دیدار نوبهار آمد/
آمد و عاشقی به کار آمد/
خنده بر چشم روزگار آمد/
عمر خورشید، جاودان بادا! //
????
آمد و بوستان، شکوفا گشت/
بوم بی رنگ باغ، زیبا گشت/
عالَمی خوش بهارسیما گشت/
دلبر آمد که دل، دلارا گشت. //
محمدعلی_رضاپور
@Bozorganemihan
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 21 خرداد 1399 10:36
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
کرم عرب عامری 21 خرداد 1399 15:21
درودها عزیز
محمد علی رضا پور 21 خرداد 1399 17:36
درود و سپاس تان
لَخت پایانی سروش پایانی، جا ماند که این گونه است:
موسم التفات خورشید است.
علی معصومی 22 خرداد 1399 12:12
درود بر شما
ارجمند
◇◇◇◇◇
منصور آفرید 22 خرداد 1399 12:59
درود برشما را جناب علی رضا پور عزیز: سروده ای زیباست
محمد علی رضا پور 22 خرداد 1399 14:33
درود ها و سپاس ها
اکرم بهرامچی 11 شهریور 1399 01:45
درود بر شما