سه گلشنی به مناسبت شهادت مولا علی علیه السلام
(آغازگر:)
"شد عاشقش مهتاب و مجنونِ بیابان شد
خورشید افتاد و سرش را بوسه باران شد"
(پیکره:)
دریا به روی خود نمی آورْد شن ها را
از خود نمی رانْد آن سیه رویان رسوا را
با مهربانان، مهرورزی، کار ساحل بود
دریا ولی نامهربانِ ناشکیبا را...
دریا! چرا این قدر خوب ای(خوبی)؟! فکر من هم باش!
باشد! ولی پاسخ ندادی این معما را
می ترسم از تردستیِ چشمت دلی جز من...
ماه دلارا! سر نده شوق تجلا را
دریا! مرا دریاب دریا! از بلا بگذر
بگذار باقی، مهربان! شور تماشا را
فرق تو با غیر تو را، شمشیر هم فهمید
عاشق شد و سرداد شعر سرخ شیدا را
از اولش بایست می خواندیم از امواج:
آخر به کام خود کشید آرامش ما را
دریای سبزآبی! شفق پوشیده ای، تبریک!
اما ببین حال سیه پوشان تنها را
(پایانبخش:)
"ای رستگاری! رستگاری، رستگار از تو"
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 11 اردیبهشت 1400 21:04
.مانا باشید و شاعر
محمد خوش بین 11 اردیبهشت 1400 22:56
درود بر شما
جواد امیرحسینی 12 اردیبهشت 1400 00:29
با سلام و عرض ادب. در پناه مولا علی باشید انشالله
سیمین حیدریان 12 اردیبهشت 1400 06:22
درودها
کاویان هایل مقدم 12 اردیبهشت 1400 13:30
اجرتان با اول شهید محراب عشق
محمد علی رضا پور 12 اردیبهشت 1400 14:05
سلام و درود و التماس دعا
روناک غریب لکی 13 اردیبهشت 1400 00:39
درود بر شما. بسیار عالی سروده اید.
قلمتان نویسا.
منصور آفرید 13 اردیبهشت 1400 12:51
درود بر استاد گرامی
بسیار زیبا
محمد علی رضا پور 13 اردیبهشت 1400 16:05
سلام و درود و سپاس تان