شعری سبز یا چندآهنگ در مکتب ادبی نورگرایی
در عصر پُر اختناق دود و ترافیک
دور از جاده ی شلوغ
همین جا: صحن کلبه ی سنت
زیر سایه ی درخت کهن
در حال خودم
می گشتم دنبال خودم
و شعر می شدم
و شعر می شدم چه چشمه وار
کنار تازگیِّ چشمه سار
به جان من نشسته بود و می نشست
قرار جان بی قرار:
زلالیِ
ترانه ی
خدا.
مکتب ادبی نورگرایی، برای صدور ادبیات و فرهنگ ایران بزرگ به جهان معاصر
(این بار بجای واردات مکاتب غربی، هایکوی ژاپنی و و و، مکتبی بومی از ایران
برای صدور به
جهان ادبیات معاصر، خود را آماده کرده است.)
در تقویت آن بکوشیم!
مکتب ادبی نورگرایی بطور خیلی خلاصه:
ترسیم هنرمندانه ی طبیعت، سنت و معنویت بر بوم دوران پسامدرن.
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 16 مهر 1400 21:58
!درود
دادا بیلوردی 17 مهر 1400 23:42
درود بر جناب رضاپور
احساستان همیشه جوشان و پایدار باد
محمد علی رضا پور 18 مهر 1400 12:54
سلام ها و درودها و عرض ادب
محمد عالمی 18 آبان 1400 15:10
سلام جناب رضا پور عزیز از بازدید شما ازنوشته های خود ومعرفی شعر سروش میخواستم بیشتر در مورد این
مجموعه توزیع بفرمائید با تشکر عالمی
محمد عالمی 18 آبان 1400 15:10
سلام جناب رضا پور عزیز از بازدید شما ازنوشته های خود ومعرفی شعر سروش میخواستم بیشتر در مورد این
مجموعه توزیع بفرمائید با تشکر عالمی