مورچه، بد به اضطراب افتاد
به گمانم خدای خود را خواند
باد، قدری به پیچ و تاب افتاد
برگ، قایق شد و به آب افتاد
عرض برکه، مسیر عرفان شد.
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور
شعر سروش:
آمیخته ای از شعر سنتی و شعر نو
و تا حدود زیادی، جامع قالب های
دوبیتی، رباعی، مسمط، مستزاد، نیمایی، سه گانی، پریسکه و سپید.
سروش، گونه ای برای بهترین سرایش های کوتاه با تنوع فراوان و زیرگونه های بسیار است که تلاش می کند نگاهی نو
و زبانی تازه را به سرایش درآورد.
در سروش معمولا همه یا بیش تر لَخت های غیرپایانی همقافیه اند اما لَخت پایانی بصورتی متفاوت می آید
(توضیحات و نمونه سروش های بیش تر را با جستجوی اینترنتی می توانید مشاهده بفرمایید).
لطفا در گسترش این گونه ی تازه و توانمند، مددکار باشید!
فراوان سپاس
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 11 بهمن 1400 14:28
.مانا باشید و شاعر
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 12 بهمن 1400 00:14
درود برشما بزرگوار.....بسیار زیبا
محمد علی رضا پور 12 بهمن 1400 16:07
سلام و درود و سپاس تان
حسن مصطفایی دهنوی 14 بهمن 1400 08:13
سلام و درود استاد
عالی است
سربلند و پاینده باشید