رسوخ ِ رسوخ

نظر 12

• 

  امیر عاجلو   06 اردیبهشت 1399 18:00

  درود بزرگوار زیبا و پر احساس بود قلمتان مانا
• 

  طارق خراسانی   06 اردیبهشت 1399 18:03

  سلام جناب خلیلی
  
  موفق و موید باشید
  
  در پتاه خدا
• 

  پژمان خلیلی   06 اردیبهشت 1399 18:05

  با دریغ! که پندار آدمی
  
  در پرتگاه شعف ، مبتلا تر است
• 

  پژمان خلیلی   06 اردیبهشت 1399 18:11

  با ما دریغ! که پندار آدمی
  
  در پرتگاه شعف ، مبتلا تر است
• 

  محمد رضا درویش زاده   06 اردیبهشت 1399 18:33

  درود برشما چه مرموز و عالی
• 

  خسرو فیضی   06 اردیبهشت 1399 20:23

  . با بهترین درودهایم
  . استاد بزرگوار و گرانمهر طبق معمول با سروده ای عمیق
  . و با ابهامی که مخاطب را سخت درگیر تفکری که چیست و چگونه است ؟؟
  . روبرو می کند . . . تندرست باشید و بتابید همیشه به مهر و شعر
  .
• 

  سیلویا اسفندیاری   06 اردیبهشت 1399 20:27

  درودتان
• 

  مینا یارعلی زاده   06 اردیبهشت 1399 20:48

  سلام و درودها شاعر گرامی
  بسیار عالی
  شعر تامل برانگیزتون منو یاد سپیدی از خودم انداخت
  تقدیم نگاهتون؛
  «اوج سقوط»
  کاش
  هیچ وقت
  پایم به زمین نمی خورد
  آسمان
  جای امن تری بود
  من از پرواز خسته نبودم
  و به خاک
  آلوده…
  ای جانَکِ بی پر وبالم!
  بخواب آسوده
  فردا
  پشت امروز نایستاده
  دیگر پسِ پلک
  هیچ چشمی
  آینده ای نیست
  می روم به لاک خویش
  از لاک خود بیرون نمی آیم
  شاید سال های بعد
  پرنده بودنم را به یاد بیاورم
  شاید
  آسمان را ببینم
  ای خاک خیره سر!
  ای زمین تشنه!
  دست از روی دلم بردار
  #مینا_یارعلیزاده
  
  
• 

  فاطمه گودرزی   06 اردیبهشت 1399 23:33

  درود بر شما
• 

  جمشید اسماعیلی   07 اردیبهشت 1399 10:45

  درود برشما
  
• 

  پژمان خلیلی   07 اردیبهشت 1399 16:12

  از پژمان" 25/07/93
  
  آن زمان که با چشم می دیدم، جهانم زیباتر از دیدن الانم با پردازشگری با نام مغز، بود!
  
  بباید مغزم را بینا کنم، حتی به قیمت یک دست کله پاچه ی امروزی
  _ به همراه چشم اضافه
  
• 

  محمد مولوی   11 اردیبهشت 1399 14:22

  درودها