میراث ادب

« میراث ادب »
تا زِ میراث ادب ، نام و نشان خواهد بود
با ادب را به جهان ، بخت جوان خواهد بود
هر که میراث ادب ، را بگرفت از پدرش
نوجوان بختِ جهان گشت و جوان خواهد بود
تا نشان می بُوَد از علم و ادب روی زمین
نام نیک ادب آموز ، نشان خواهد بود
هر که بر گِـرد ادب گردد و جوینده شود
رَوَد آنجا که ادب ، نقل میان خواهد بود
هر که تأثیر ادب دیـد ، بشد شایق آن
در کلامش زِ ادب نام و نشان خواهد بود
ادب و علم و قناعت بشـرا ، روی زمین
ارث نیکی زِ پیمبر(ص) ، به زمان خواهد بود
ادبـس رو به تکامل بُوَد اطراف جهان
این تکامل زِ ادب ، تاج جهان خواهد بود
ادب از بهر بشر ، مایه ی هر معرفت است
این دُرِ با عظمت،زینت پیر و جوان خواهد بود
مجلسـی کـز ادب و علـم ، بیاراسته اند
دور آن مرغ ادب ، در طیران1 خواهد بود
گوهر معرفت اندوز ، ادب مایه ی اوست
این ادب بهر بشر ، حافظ جان خواهد بود
مجلس علم و ادب ، با اثر از علم خداس
تربیـت یافتـه اش ، مرغ جنان خواهد بود
ای که محتاج جهانـی ، به ره علم بکوش
علم و دانش همه جا ، دُر گران2 خواهد بود
فارغ از غُصـه ی دنیـای دنـی با ادبـس
حُسن عقبی ادبـس ،کی به نهان خواهد بود
کنـز3 مخفـی به درون بشـران بــنهادن
ادبـس بهـر بشـر ، کنـز درون خواهد بود
آن ادیبـی که ادب را به من آموخت بـبین
لطف آن می بُوَد از من چو عیان خواهد بود
بلبل از راه ادب ، عشق گُل آرَد به زبان
بر سر شاخه ی گل، چهچه زنان خواهد بود
فیض صبر و ادبـس ، بنـده ره بندگـی اش
تا به سر می برد آن،بنده ی سبحان خواهد بود
هـر که بـر سـود بشـر راهنمایی بـکند
نام نیکش همه جا وِرد زبان خواهد بود
جان من صحبت پیـران جهـان شد مَثلـی4
توشـه ی راه مسافـر به جهان خواهد بود
هـر که بر رأی خود و بی ادبی ها بنشست
تا دَم مرگ زِ حسرت ، نگران خواهد بود
کار دنیـا گذرد ، باز نـگردد سـر جاش
چون همان رفتـن آن آب روان خواهد بود
هر که با زنده دلان ، میل رفاقت دارد
در شمار آید و چون زنده دلان خواهد بود
هرکه با زنده دلان، صحبت خود گفت و شنید
در شرافت ، چو همان زنده دلان خواهد بود
آنکه با زنده دلان ، جور و ستم کرد یقین
جزء آن مردم گمـراه جهان خواهد بود
ای جوانا ! سرِ خود را زِ ره پند مپیچ
پند بهتـر زِ شکر ، بهـر جوان خواهد بود
پنـدِ پیـران جهـان دیـده ، بـرادر بـنگر
شاه راهـی است بـرِ پیر و جوان خواهد بود
شعر حافظ به یقین ، چشمه ی فیض و ادبس
شاعران را ادب از فیض همان خواهد بود
خالق ما زِ ادب ، راهنمای بشـر است
رهنمایـی بشـر اول از آن خواهد بود
آفت5 با ادبان ،پیروی از بـی ادبی است
ادبـس آفـت آن ، بـی ادبان خواهد بود
دیو بـر ضد ادب ، کـی بُوَد از آدمیان
آدم آن نیست، همان دیو و ددان خواهد بود
هر که با بی ادبان ، طرز ادب را بشکست
از کجا آدمس آن ، چون حَیَوان خواهد بود
هر که در مدت عمرش،زِ ادب بهره گرفت
بعد عمرش به همان نام و نشان خواهد بود
هر که از فیض ازل ، بهره بر آمد به وجود
کار نیکش همه از رحمت رحمان خواهد بود
حسن از علم و ادب ، بهـره بـباید بِـبری
بهره ی علم و ادب ، دُر گران خواهد بود
٭٭٭
1- پرواز کردن 2- با ارزش – سنگین 3- گنج 4- مثال – داستان و قصه 5- عیب – بیماری
حسن مصطفایی دهنوی

ایمیل مقصد