« جور جهل »
الهـا بار الهـا ! من چه سازم
ندارم چاره جز با غم ، بـسازم
خداونـدا غمـم افزونتـر آید
اگر نا قابل آید ، این نمازم
خداونـدا غمـم بهـر نمازس
که جهل آسوده نگذارد نمازم
محیط روزگاران، پُر زِ جهل است
چه سازم گر به جهل آن نـسازم
نشاید تا که من بگریزم از جهل
زِ دست جهل، در سوز و گدازم
جفای پُـر زِ جهلان کی گذارد
به کار خود بـسوزم یا بـسازم
عجب دنیای پُر جور وجفایی است
بـباید با جفای آن بـسازم
اگر دنیا بـتازد بر من از جهل
من از علم و عمل ، بر آن بـتازم
اگر افتـاده ام در چنگ دنیـا
من از افتاده گانـم ، سـر فرازم
دلم در چنگ این دنیا ، اسیرس
ولی دل را به دنیا ، من نـبازم
خدایا آفت ایمان ، جهل است
من ایمانم ، بر این آفت نـبازم
شعاع مهر ایمان در دلم هست
چه باید کرد ، تا ایمان نـبازم
خداونـدا تویی دانای هـر راز
تو می دانـی ره راز و نیازم
نماز نیمه شبهـا ، با صفا بود
حضور قلب بود اندر نمازم
سواری و زِ چوگان می زنی گوی
به چوگان تو می باشد نیازم
حسن گر همتت،افزون شد ازجهل
زِ جور جهل ، آزادت بـسازم
٭٭٭
دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 04 اردیبهشت 1400 10:39
درود بر شما
حسن مصطفایی دهنوی 07 اردیبهشت 1400 08:17
درود ها
کاویان هایل مقدم 04 اردیبهشت 1400 10:49
مناجات نامه استاد دهنوی مثل همیشه شیرین و برآمده از سوز دل
حسن مصطفایی دهنوی 07 اردیبهشت 1400 08:16
سلام و درود استاد
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خدایش رحمت کناد ، آمین
روناک غریب لکی 04 اردیبهشت 1400 13:21
درود بر شما
حسن مصطفایی دهنوی 07 اردیبهشت 1400 08:17
درود ها بانو