تا خلـق هـر زمانـه نـترسـنــد از خــدا
کــی می کنند به عهد خداوند خود وفــا
عـهـدی که آن خـدا بگرفتـه از بـنـدگـان
پیغمبران به عهـد خــدا بودنــد آشنــا
٭٭٭
یـاد آور ای خــدای جــهان روزگـار من
ظلم و جفای سخت نـمود آن بـه کار من
آن راحتــی و عیش و ترنــم به من نــداد
بـرچیــد مهـر دوستی اش از دیــار من
٭٭٭
یاران دهیــد گـوش به صوت و شعــار من
زآن ظلــم روزگار کـه شــد آشکــار من
لطف و وفــا و مهــر ندیــدم زِ روزگار
آیـا دگر چه ظلــم کنــد بـر مــزار من
٭٭٭
بـهـتــر بکن به جهان خـدای اعتبــار من
بـنـگـر به چشـم گریـه کن و اشکبـار من
این روزگار کینـه وری می کنــد بـه من
مخفــی نـمود دانـش پـر افتخـار من
٭٭٭
یارب به سوی لطف تـو بـود انـتظار من
بهتر کنـی زِ لطف خـودت روزگار من
این روزگار حُـسن تفاهــم بـه من نداشت
بیهوده ریـخت دور زمــان اعتبــار من
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 19 اردیبهشت 1401 18:54
سلام ودرود
حسن مصطفایی دهنوی 25 اردیبهشت 1401 07:01
سلام و درود
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید