غمـــی دایـم دلــم را می فشـــارد
غــم از دوران بــرای مـن بیـــارد
غمــی دارم کـه نـتــوان شـرح آن داد
مــرا آن غــم کجـــا راهـت گــذارد
٭٭٭
یارب به راه زندگی نَبـوَد مگر یابندگی
در راه و رسم زندگی نَبـوَد مرا فرخندگی
درراه پُر پیچ وخمش کی می توان راه یافت
وای از ره پر پیچ وخم واز حالت وامندگی
٭٭٭
اسـرار الهــی چه نکـوی اسـت بدانـــی
کز آن اثراتــش بــِبَری پــی به معانـــی
تـا فعـل تـو تطبیق شــود با اثراتـــش
اسـرار الهــی برسـد بر تـو نـهانـــی
٭٭٭
خـداونـــدا تو خــود روشـن ضمیـــری
به هــر روشن ضمیــری چون مدیــری
زِ جملـه خلق خـود علمـت فـزون است
فـزونتـــر باشـــد از علـــم دبیـــری
٭٭٭
بـه مـن یارب بــده دانــا ضـمـیـــری
رهـایــی ام بـده از ایــن اسـیــــری
چـرا خلقـــت سـتـم بـر من نـمودنـــد
چـه در اول ، چـه در مبنــای پـیــــری
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 21 اردیبهشت 1401 14:18
!درود
حسن مصطفایی دهنوی 25 اردیبهشت 1401 07:06
درود ها
نظر لطف شماست
پاینده باشید