حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

دوبیتی202

ارسال شده در تاریخ : 25 اردیبهشت 1401 | شماره ثبت : H9420804

آمد نسیم آن گُل مشکیـن عذار دوست
آن باد خوش نسیم ،زِ دشت و دیار دوست
تا مـی وزد به جان دلـم ،آن نسیـم یار
جاویـد و زنده شـد،دلم از اقتدار دوست
٭٭٭
من این حدیث به بانگ بلنـد می گویــم
به هـر رهــی که رَوَم راه حق می پویـــم
رهــی که در نظر عارفان نکــو باشــد
ره رضای خـدا مـی بُود که مـی جویـــم
٭٭٭
دل در این بادیه سرگشته ودر کار شماست
در پـی ارزش دین و پی مقدار شماست
این دل از بهر شمـا، عاقبت اندیـش بُـوَد
حافظ دین شمـا، این دل بیـدار شماست
٭٭٭
دایـره دور زمیـن بر همـه کس باز بُـوَد
چشـم آدم به همیـن دایـره ممتـاز بُـوَد
آنکه این دایره پرگار نموده است،کجاست
نام نیکش همـه جـا مورد ابـراز بـود
٭٭٭
یارب چه بازی است در این چرخ حیله باز
کُن آدمـی رهـا شده از طرز سـوز و سـاز
گـر عـمر آدمـی به همین راه طـی شــود
نـتوان زِ چـرخ دون بِـبَــرد لذّت نیــاز
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی