بـرای تــو آورده ام ایــن مَثـــل
تـو کار خــودت را بکُن بــی دغــل
دغـل را زِ حـرفت میــاور به کار
که حرفـت نـــکو می بُوَد از عــمل
٭٭٭
سـخنـهای بیـــهوده و با حیـــل
تهــی باشــد از راستـــی و عمــل
عــمل گـه نــباشد به هــمراه حرف
تــهی مغــز باشـد ، به مثـل دُهــل
٭٭٭
زِ پیر زنده دلی هر سخن که بشنیــدم
طریق راه هـدایت که بود و فهمیـدم
سخنوران ، سخن خودزِ علم حق گفتند
صلاح کار بنـی آدم است و من دیدم
٭٭٭
در زنده دلـی رهبـر این خلق جهانـم
بر تیـر جهالت زِ همین خلق نشانــم
هـر زنـده دل از،مرده دلان تیـر جفا دید
بنگـر هدف تیـر همیـن مرده دلانــم
٭٭٭
حسـن گـر قابل فیض خدایــی
مـترس از ضجر آن روز جدایــی
جدا گشتن زِ دنیـا و از این چرخ
بـُوَد واضح به هر شاه و گدایــی
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 23 خرداد 1402 10:35
درود بزرگوار ا
حسن مصطفایی دهنوی 26 خرداد 1402 08:05
درود ها استاد
لطف دارید
پاینده باشید