اگرچه،
در تصویرِ توی قاب-
لبخند می‌زنم اما،
این شعر؛
اِلِمانی‌ست از دلتنگی‌هایم
ادامه‌ی حُزنی که پایان ندارد
تو،
تنها مضمونِ
عاشقانه‌های جهان هستی
با دلیل رجعتِ خیالاتم
به تو،
تو!
بهارهای هر ساله‌ام فرق می‌کند
با این روزهای لعنتی...
طراوتی نمی‌بینم
در آب،
آفتاب،
خاک!
زندگی،
لای انگشت‌هایِ ظریفِ تو
نفس می‌کِشد
و پرندگان عاشق،
بر شانه‌های تو آواز می‌خوانند
این جا،
هیچ چیز از آن من نیست
کاش
دلتنگی زبان داشت
تا دوری ی تو را فریاد بزنم
کاش
شعر مرا می‌خواندی!
می‌دانی؟
شعرم
بغض قافیه‌هایش،
راه‌بندانِ
گلوی من شده است!.
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
-
مهران امیرمحمدی نسب 16 شهریور 1399 09:52
درود عزیزجان...بسیار عالی...(بانظر جناب اقای هایل مقدم موافقم)موفق و سربلند باشید
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
محمد قدیمی
-
مهری کندری
-
hossein fathi
-
مجید شرفزاد
-
بهروز قاسمی_رها
-
عبدالنبی ژاله
-
ن د
-
انوش بیات
نقد 1
کاویان هایل مقدم 16 شهریور 1399 09:40
احسنت به این احساس
چقدر لطیف و حزن انگیز
البته بنده به عنوان خواننده فاقد تخصص در ادبیات و شعر نظر شخصی خودم را عرض کنم، چنانچه از کلمه "نشانی" به جای واژه غریب "اِلمان" بهره بگیرید، گوش و چشم نوازتر خواهد بود.
ولی در کل به دل نشست.