ندا عبد حق

بزم اشک

ارسال شده در تاریخ : 12 اردیبهشت 1398 | شماره ثبت : H947807

دریغ از عمر بی حاصل ، گذشت از سر بهارانم،
نچیدم میوه ی دل را ،خزان افتاده بر جانم.

اسارت یا نمیدانم چه نامم حال و روزم را،
و شبهایــــی پریشانتر ، بسان تاب زلفانم.

نپرس از من دگر جانا ، چه سان از خود گذر کردم.
منم چون قطره ای تنها ، که در رویای بارانم.

تبر کابوس هر شب شد ،برای جنگل وحشی،
ومن هرشب ز هجرانت ، به بزم اشک مهمانم.

زمین تا آسمان فرق است،از اینجا تا به چشمانت،
نمی بینی قنوتم را ؟چه می خواهند دستانم؟

و من اندوه این غم را به اشکی مختصر کردم،
و هرشب مثل سیلابی ،جنون پر کرده دامانم ....ندا