●به من نگاه کن! نه سلیمانم نه مریمِ مقدس نه آن رسول، که مژده رهایی آورد نه آن ناجی دخترکان ِ زنده به گور تنها فریادم... فریاد بر دیوارهای این شهرِ سنگی. کلوخی زیر بارانم وحشتِ نسترن های خسته در باد ...

نمی مانم حتی برای خدا هم بعد از تو؛ صبر کن ببین مرگ دلم را و بعد برو. جوادمرادی بداهه

مثل روز، روشن است دیگر تو بر نمیگردی هرگز، اما، دل خوشم بدار بگو هر بار شاید ماه بعد فصل بعد شایدهم، نوروز ...

مرگ پدرم ... از پدر ، پدر بزرگ ، پدرش ! شنیده بود : گاهی زمستان ! آنچنان سخت می گیرد که... کمتر کسی پایـــَش به ”بهار”می رسد ! #محمد_مولوی...

با نگاه پر از امنیتش چشم دوخت به چشمانم و مرا میخکوب خیابانی پر از وحشتِ رعد کرد _چرا تنهایی در این شب سرد؟! بیا همراهی ات می کنم... خلاصه شد دنیایم در چشمان آبی تر از آسمانش. ◾ _دنیای ما با هم متفاوت...

رسولی خروشان من از آسمان دلگیر نمی‌شوم که گاه می‌بارد گاه نمی‌بارد گاه طوفان به پا می‌کند شقایق‌ها را با خود می‌برد لاله‌ها را از ریشه می‌کند رودها را گل‌آلود خروشان حتی صدای اقیانوس آرام را درمی‌آور...

آیا می دانی؟ که هر روز برای از تو نوشتن کلمات با نوای دلت به رقص در میایند و این بهانه ی قشنگی ست تا همیشه تو موضوع شعرهای من باشی و من تا خاطر عزیزت شاعر باشم ✍️امیرحسین کوهنورد ...

نگاه می کرد پسربچه‌ ای به راه صعب العبور کوهستان زیر آوار برف. او فکر می کرد به لقمه نانی که پدر نتوانسته بود پایین بیاورد و درعالم تصورش قالب پنیری می دید که به سیم تله ای زدن برای شکار او ...

رسولی بی غزل گذار مهربان‌ترین غبار را ببین کنار خالی پروانه‌های بی‌باغ را ببین منم گلی که سر به باد داده‌ام مرا سوار بهار باد ببین چنین پیاده سوار بادم غبار راه بی‌عبور را ماهم بیا ببین تن سیاه شب زم...

_____ گاه آه هایت را ها کن بر شیشه ی سردِ باران زده بگذار پنجره ترجمه کند تنهایی ات را #مرضیه نورالوندی / مهربانو

خسته تر از ان م که چشم بر در بسته ی نبودنت بدوزم با خود مدارا می کنم به خیالم که نبوده ای...!

باور کنید : با هر زخمی که بر من می زنید من رهاتر می شوم و هر حرفی که از شعرهایم می زنید باورِ شما، کج تر می شود ! من یاد گرفته ام: در هوا ریشه بزنم و باد را بالِ رویاهایم بکنم... نگاه کنید : من ، با ...

_ کاش عمر ما دفتری داشت و گذشت روزگار، با مداد بر او ثبت می شد _ چه سود؟ روزی که گذشت بر نمی گردد _لا اقل پاک می کردیم آدم هایی را که باعث دردمان می شوند. ◾ به دعوت چشمانش، ریشه دواندم در مرداب خی...

...... صندوقِ عقبِ ماشین زنانه ترین حالتِ اشیاست   به گمانم گاهی مأمنِ گُل هایِ غریبِ راه می شود وَ وقتی قصه گویِ کوچِ هفتی شکلِ پرنده ها و زمانی رازدارِ چشم هایی که از بیداری قرمز است وَ ساعتی مثل ش...

انقلاب کرد نام تو در شعرهام از وقتی گفتی مرا بخاطر بسپار. جوادمرادی

چشم سبزی می‌درخشد در باد و برکه‌ها بال می‌زنند در تو. گونه‌هایت آواز می‌خوانند به زبان گل‌های ادریسی و دست‌هایت خامه‌ی ابرها را بر تن کوه‌ها می‌کِشند. چشم تو باز می‌کند مجرای کبوترها را چنان که آوار...

پیش می رفت در چند گونگی خویش چنین یکی یکی خود که خودش را می بست به یکدیگر چنان که زخم ها روی هم افتد. از آنجا که سوز تو یک "آن " داشت می آمد...! شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا) ...

خواب ستاره دیدمو دل از همه بریدمو کنار شب نشستمو دلو بهش سپردمو روزو به شب سپردنم پی ستاره گشتنم این همه بی قراریا دلیل عاشق شدنم ستاره دنیای من قشنگترین رویای من کجای آسمونی تو ستاره زیبای...

یک عصر بارانی مه گرفته بی چتر˓ مرا دعوت کن نه به کافه های شلوغ شهر برای نوشیدن قهوه ای تلخ یا صرف معجونی سرد و یا به هم زدن چایی معطر˓ مرا دعوت کن به قدم زدن در خلوت خیس خیابان با لبخندی که طعم بهار ن...

به من نگاه کن به قلبم و به حرارت عشقی فروزان که چگونه فریاد از تنهایی می زند . به ابر نگاه کن که چگونه عشق خود را به زمین هدیه می کند و وارد قلب تشنه اش می شود نگاه کن! اکنون نگاه کن به دریای چشمان...