- شاعران
- کاویان هایل مقدم
آخرین اشعار
دفاتر شعر
آخرین نوشته ها
معرفی کنید
-
لینک به آخرین اشعار :
لینک به دفاتر شعر:
لینک به پروفایل :
بیوگرافی کاویان هایل مقدم
جنسیت | مرد |
تاریخ تولد | 29 /06/ 1348 |
کشور | ایران |
شهر | تهران |
بیوگرافی | متولد تهران، تحصیلات ابتدایی تا دیپلم در شهر اصفهان، فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه پلی تکنیک تهران در سال ۱۳۷۲ هم چنین در مقطع ارشد رشته تئاتر از دانشگاه هنر در سال ۱۳۹۷ صاحب مقالات پژوهشی و تالیفاتی چند در زمینه داستان کوتاه(آقا داداش و حکایتی چند، شاید اتفاق نمی افتاد اگر...، ترجمه نمایشنامه مرگ مه یرهولد اثر مارک جکسون و تالیف چندین نمایشنامه کوتاه) و یک کتاب تخصصی صنعتی با بیش از ۲۸ سال سابقه کار در صنعت و بازرگانی و آخرین سمت معاون بازرگانی انتشارات امیرکبیر ایفای نقش در چند سریال تلویزیونی از جمله یاور (ماه رمضان سال 1400 از شبکه سه)، طلاق، از سرگذشت 4، و فیلم سینمائی حرف اخر، و همکاری در دوبله چندین مستند ورزشی در شبکه خانگی و بازیگری تئاترآیینی و سنتی ، مدرس آموزشگاههای آزاد سینمایی، رتبه برتر رشته مقاله در مسابقه مطبوعاتی سالانه انجمن منتقدین، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر سال ۱۴۰۱ و .... |
مانده ام میان رفتن و ماندن....
بختک تردید در جانم روزگاری است ریشه دوانده....
همچون علفی بر خاک،
زیر ضربات تازیانه باد ،
به هرسو در تلاطمم،
برگهایم دیرگاهی است ،
خسته از سیلی طوفان،
پراکنده شده در ناک...
تو چشات یه دنیا نوره
دل من خیلی صبوره
وقتی می بینمت از دور
چشام از گریه میشَن کور
یه لحظه بی تو می میرم
توی دست تو اسیرم
گل خنده رو لباته
دل بیچاره باهاته
کاشکی می دیدی که با من
چه کردی تو روز روش...
خدا عشق است،
عاشق منم،
معشوق کیست؟
برای سوختن،
در عشق خود،
محروق کیست؟
تن خاکی بسوزم،
روح لاهوتی رها،
مخلوق کیست؟
به نام غرّه نباید،
سابق که- ُ،
مسبوق کیست؟
به هنگام فراق،
باید گذشت ،
مفروق کیست؟
به چ...
دردا که نمانده حالی برما
در جیب نمانده مالی برما
تا سوم بُرج هر که دارد
قسط و طلب و سوالی بر ما
میکند وصول او طلب را
ما مانیم و یک عیالی بر ما
چون قیمت زندگی گران است
آفتابه پُر و مَبالی بر ما
نرخ نفس...
به نام صانع تصنیف قرآن
که باشد فوز فائز، بحر قرآن
اگر خواهی شوی پاک از گناهان
دلت روشن نما از بهر قرآن
غریق بحر عرفانش همی باش
بشوی پندارِ خود در نهر قرآن
گرَت خرقه گنه آلوده باشد
فِکن تا وارهی از قهر...