تمام جاده‌ها را رفتم.
اما تنهایی مبهمی در چشمانِ شهر جاری بود.
لهجه‌ی جاده هم غمگین بود، صدای پایی نمی‌آمد.
کاش دوباره متولد می‌شدند،
آدم هایی که هر یک پشتِ بوته های خشکِ مزرعه، شعر تنهایی سروده اند،
و پنهان ماندند دور از چشم مترسک های باغ.
تنها یک چیز ثابت است، صدای جیغِ درمانده ای رها،
در آینه ی آسمان.
خودش را فریاد می زد، به گمانِ پرنده ای دیگر.
تنهایی مبهمی در چشمان آسمان، جاری بود.
تنهاتر از مترسکِ ساکتِ باغ.
معصومه محمدی سیف
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
-
خسرو فیضی 27 اردیبهشت 1399 13:01
. درودها نثارتان باد
. استاد ارجمند و گراندیش کلک هنرمندتان زیبا
. سروده ای را رقم زده است
. موفق باشید
. 
@}
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
فهیم بخشی
-
مریم شجاعی
-
مرتضی برخورداری
-
فاطمه کرم پور
-
Rozina Rastin
نقد 1
ابراهیم حاج محمدی 21 اردیبهشت 1399 11:28
درود و با اجازه :
تمام جاده‌ها را پیمودم
تننهایی مبهمی در چشمانِ شهر جاری بود.
و لهجه‌ی جاده غمگین
بی هیچ صدای پایی.
کاش دوباره متولد می‌شدند،
آدم هایی که پشتِ بوته های خشکِ مزرعه
دور از چشم مترسک های باغ
شعر تنهایی سرودند،
تنها یک چیز ثابت است
صدای جیغِ درمانده ای رها،
در آینه ی آسمان.
که خودش را فریاد می زد
به گمانِ پرنده ای دیگر.
تنهایی مبهمی در چشمان آسمان، .
تنهاتر از مترسکِ ساکتِ باغ
جاری بود