رفتی و شد ورد زبونم باز
آه و هزاران حسرت و افسوس
هرلحظه تویه خواب و بیداری
انگار که میبینم فقط کابوس
غم خیمه زد رو آشیونهام تا
رخت عزاداری بپوشونه
میخوام که پنهونش کنم دردُ
توو قلبم اما غصه مهمونه
تویه تراس تنها و غمگینم
زُل میزنم به عکس رو دیوار
لعنت به هرچی فکرِ آشوبه
دست از سرم ای لعنتی بردار
هر کی نگامون میکنه میگه
ول کن زمونه خیلی دلسنگه
هیشکی نمیفهمه عذابم رو
بابا دلم بد جوری دل تنگه
با هرکسی که روبه رو میشم
میخواد که دلداریم بده اما
سنگ صبوری بهتر از من نیس
با قاب عکسِت میکنم نجوا
آره میدونم مردنم حقه
مثل شتر هرجایی میخوابه
دست خودم نیس که پریشونم
اینجا دلِ خوش خیلی نایابه
دیگه توو تقویمم بهاری نیس
رنگ و لعاب زندگی زرده
توو روز میلادم بابا رفتی!
جا جای این خونه پر از درده
#بهاره_کیانی
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5