یاد من کن که دلم پر شعف و شور شود
غصّه چون باد به یک چشم زدن دور شود
گل رخسار تو شد قبله ی بیداری من
با وجودت همه ی صحن و سرا نور شود
بدر زیبای منی ماه دلارای زمان
از چه باید رخ پر نور تو مستور شود
این قدر ناز مکن طاقتم از دست برفت
خوب نی ماه رخان این همه مغرور شود
عاشق روی توام جلوه نما ای گل ناز
مانده کم تا که دلم خانه ی زنبور شود
بوسه ای خواهم از ان لعل لب شیرینت
تا غم عشق تو از خانه ی دل دور شود
جام سکر آور من باش بکن مدهوشم
تا غم و حزن از این خانه گم و گور شود
نرسم بر سر کوی تو اگر می میرم
زلف عاشق تو حلقه ی منصور شود
من "غریب" م گل من نیست مرا دلداری
مگذار این دل شیدا زتو مکسور شود
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 04 امرداد 1399 00:03
درود و سلام موفق و مانا باشید
رضا زمانیان قوژدی 04 امرداد 1399 05:11
درود بیکران استاد یوسفی زرین قلم
کلک هنرمندتان، گوهر افشانده
شاد زی و دیر پای
کرم عرب عامری 04 امرداد 1399 13:29
درودها عزیز
کرم عرب عامری 04 امرداد 1399 13:30
منصور آفرید 04 امرداد 1399 15:26
درود بر استاد یوسفی عزیز
بسیار زیبا
علی معصومی 04 امرداد 1399 18:49
درود و عرض ادب
ارجمند
حضرت دوست
و همواره خداوند یارتان
◇◇◇◇
قلمت استوارتان رقصان
و آفتاب وجودتان پر مهر
☆☆☆☆☆
رضا زمانیان قوژدی 05 امرداد 1399 10:52
درود مجدد
استاد شرمنده، جسارتا بیت ماقبل آخر عاشق کش نبوده؟
بنظر واژه ای کم دارد.
ببخشاییدم
معین حجت 05 امرداد 1399 20:00
دسنمریزاد جناب یوسفی ، عالی