دیده أم لختهٔ خون است و دلم تَنگِ سحر
گشته أم کلِّ جهان را پِیِ آهنگِ سحر
بابتِ معرفت و ذات و حیایش باید
تا دَمِ مرگ به سینه بزنم سنگِ سحر
دل ودینم به خدا گشته منور زِ رُخش
کُنجِ ویرانه شدم مرغِ شباهنگِ سحر
زندگانیِ نباتات همه درطلب خورشیداست
زندگیِ دل من هست فقط لَنگِ سحر
دل ودین وهمه هستی و همه بود ونبود
جملگی را بنمایم بخدا بسملِ فرهنگِ سحر
نه بَدی و نه پلیدی و سیاهی نشود نزدیکش
إی به قربان صفا و دلِ یکرنگِ سحر
او محافظ وَ مراقب شده بر حال دلم
بِنَهَم دیده سر و جان همه در چنگِ سحر
صانعِ کلِّ جهان خواست چو خلقش بکند
هنرش ریخته در کالبد و روحِ هماهنگِ سحر
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 01 امرداد 1401 15:15
درود بزرگوار ا