لحظه ای گَر زِ تو من دَم نزنم می میرم
صنما از تو اگر دل بِکَنَم می میرم
بردنِ نامِ تو شهدیست به کامِ دلِ من
چون بیفتد زِ لبان و دهنم می میرم
جَذبه ی چشم تو گیراست مرا می گیرد
بررقیبم نظر اندازی اگر،میشِکَنَم می میرم
مهربانیِ تو دریاست خودت می دانی
نَکِشی دستِ محبٌت به تنم می میرم
نَفَسِ آمده بر لب وسطِ راه بِایست
بیشتر دور شوی از بدنم می میرم
حسرتِ وصلِ توجانا به خدا پیرم کرد
عاقبت بر اثرِ این مَحَنَم می میرم
عاشقی طِیِّ طریقی ست که مجنون داند
سایه ات گَر که نیفتد به سرم می میرم
جان فِشانی به رَهِ عشق بُوَد مَسلَکِ من
آخرالأمر غریبانه به کُنجِ وطنم می میرم
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 28 امرداد 1401 16:09
.مانا باشید و شاعر
حمید گلی زاده 28 امرداد 1401 18:38
ممنونم از نگاه زیباتون
حافظ کریمی 29 امرداد 1401 03:02
حمید گلی زاده 29 امرداد 1401 08:13