به خدا اشک ،غزل ها همه دامن گیرند

نظر 11

• 

  زهرا نادری بالسین شریف آبادی   29 شهریور 1394 00:47

  درودهاااااااااااااابراوج شاعرانگی وقلم پرتوانتان درخشان بمانیدوشاد
  • 

    حسین دلجویی   30 شهریور 1394 19:00

    درود گلبانوی مهر و ادبم
    بی نهایت سپاسگزارم دختر گلم...
    
    تا زلفی هم نمیبینیم ما دربند خویش
    تا رویم آسوده خاطر بر سر پیوند خویش
    
    
    یار با ما چون و چندی داشت اما دل نداد
    مانده ام در چون غمهای دل و در چند خویش
    
    
    پیش رویم با هزار افسونگری ها میکند
    دلبریها از من و دلداری از دلبند خویش
    
    
    قصروالدشت شهر شیرازم به نامش میکنم
    گر بنام ما بجنباند لب چون قند خویش
    
    
    دفترم تقدیم لبخند ملیحش می کنم
    گر دریغ از ما نگرداند همان لبخند خویش
    
    
    همچنان حافظ سمرقندی به آتش میکشم
    تا به خال ترک شیرازی خورم سوگند خویش
    
    
    بسکه دل در ناز شیراز خودش خون میکند
    میزنم پیوند بخت خویش با «میمند» خویش
    
    
    حسین دلجووو
    
• 

  طارق خراسانی   29 شهریور 1394 05:37

  با سلام ودرود
  
  غزلی بس زیباست که می تواند از آثار فاخر این قرن محسوب شود بشرط آنکه باز هم گاه گاهی بسراغش رفت و تغییراتی را در آن بوجود آورد...
  
  
  در پناه خدا
  
  
  • 

    حسین دلجویی   30 شهریور 1394 19:03

    سلام بر استاد گل و بزرگوارم..
    سپاسگزارم گرامی یار کوی اخلاق و ادب..
    
    بله...حتما....چشم...
    چون نسبتا بداهه وار ارسال کردم
    
    ممنونم از پیشنهاد شاعرانه تون....
    
    
    
    ماه مهرست، دبستان مرا باز کنید
    قصه خاطره های خوشم آغاز کنید
    /
    ماه مهر است دلم مهر شما میخواهد
    رونق آب و گلم مهر شما می خواهد
    /
    ماه مهر آمده من باز بدنبال توام
    تشنه جرعه ای از خوبی احوال توام
    /
    ماه مهر است بیا برکت بارانم باش
    ابر پر برکت و خورشید، فروزانم باش
    /
    ماه مهر است بیا عاطفه بارانم شو
    در زمستان دلم ، صبح بهارانم شو
    /
    دل سودا زده آغوش شما میخواهد
    جان سرما زده تن پوش صفا میخواهد
    /
    باز هم گرمی آغوش زمستانم باش
    باز هم هم سفر راه دبستانم باش
    /
    تا ابد گرمی دستان شما لطف خداست
    تا ابد گوشه احساس شما قبله ماست
    /
    باز هــم پیش بیا ، یار دبستانی من
    تا به نازی ببری غصه ی پنهانی من
    /
    مانده ام چشم به در پشت دبستان شما
    باز کن کوی دلت، جان من و جان شما
    
    
    حسین دلجووو
    
    
• 

  دادا بیلوردی   29 شهریور 1394 15:40

  درود بر جناب دلجووی گل و گل افشان
  از احساس لطیف و کلام رندانه تان لذت بردم
  قلمتان همیشه بهاری و جوشان باد
  عشقتان مستدام
  • 

    حسین دلجویی   30 شهریور 1394 19:06

    درود بر شما جناب دادای گل و واگهرم...
    ببخشید که چند پستی نتوانسته و نرسیدم که سپاسگزار زحمات و پاسخگوی بی کرانگی زلال مهرتان باشم
    سپاسگزار مرام منیر و مهر مهتابی تونم بزرگوار...
    
    
    
    
    دیگرنمی شود که بمانم کنار تو
    دیگر نمیشود بشوم بی قرار تو
    /
    یعنی نمیشود که برایت غرل شوم
    یا من غــزل بکـنم در بهار تو
    /
    دیگر نمیشود که بنام زلال عشق
    این شاعر شکسته شود شهریار تو
    /
    ما چون دو عابر دلتنگ جاده ایم
    نه تو به انتظار و نه من انتظار تو
    /
    خورشیدکم بگو بکجا سرکشیده ای؟
    افتاده ام چگونه ، چرا از مدار تو ؟
    /
    شیری ندیده ام به کمند غزال خود
    شیرم و بیشه ای و غزالم ، شکار تو
    /
    کاری به من نداری و انگار بیخیال
    طوریکه گاه نیامده باشم به کار تو
    /
    باشد برو،که تلخ ز تو روزگار ماست
    ماییم و انتظار و دگر روزگار تو
    /
    امشب مسافرم، به دیار نبوده ها
    دیگر نمی شود که بمانم کنار تو
    
    حسین دلجووو
    
    
• 

  اله یار خادمیان   30 شهریور 1394 08:59

  درود و هزاران درو بسیار روان و زیبا اثر بخش است
  
  
  بسکه عمری زتب فاصله ها سوخته ام
  باورم نیست که وصل تو مهیا بشود
  • 

    حسین دلجویی   30 شهریور 1394 19:09

    درود جناب خادمیان گل و والامرامم
    بی نهایت ممنون و مدیون و سپاسگزارم بزرگوار...
    در ضمن سپاس از پیشنهاد زیبای شما در پست قبلی
    بسیار زیبا و شنیدنی و غنی و شاعرانه
    حتما نصب العین قرار خواهم داد
    باز هم سپاسگزارم...
    
    
    
    یک بار فقط نام تو پرسید و غزل گفت
    یکبار فقط چشم تو را دید وغزل گفت
    
    
    دیشب سرشب بود در آن جمع که یکبار
    در قافیه اش شور تو رقصید و غزل گفت
    
    
    درجمع تو رقصیدی وچرخیدی و ناگاه
    موهای تو بر حاشیه پاشید و غزل گفت
    
    
    لرزاندی و لرزید بم و ارگ وجودش..
    آوار شد و پیش تو بارید و غزل گفت
    
    
    ذهنش پر آرایه ی حوا و هوس بود
    چون سیب سر شاخ تو لرزید و غزل گفت
    
    
    چون جام شرابی پس هم رنگ عوض کرد
    هی پر شد وخالی شد وجوشید وغزل گفت
    
    موسی شدی و نیل گشودی به فسونی
    چون مار به افسون تو پیچید و غزل گفت
    
    
    یک عمر تو را دیدم و شاعر نشدم من
    یک بار فقط نام تو پرسید و غزل گفت
    
    
    حسین دلجووو
    
    
• 

  علی روح افزا   30 شهریور 1394 23:21

  جناب دلجویی بزرگوار .
  
  شاعر گرانقدر .
  
  بسیار زیبا سرودید .
  
  پاینده مانید .
  
  در پناه حق .
  
  
• 

  مجتبی جلالتی   16 فروردین 1399 02:32

  با هزاران درود
  بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
• 

  علی معصومی   11 اردیبهشت 1399 22:28

  درود بر شما ارجمند
  ☆☆☆☆☆