بسمه تعالی
چشم عبرت باز کن حالا که بینا نیستی
غرق در امروزی و در فکر فردا نیستی
دیده ی بی شرم تو محتاج عینک شد ولی
پیری و چون کودکان سیر از تماشا نیستی
جمع کردی توشه ی بسیار در دنیا ، چرا
لحظه ای در فکر جمع زاد عقبی نیستی ؟
چشم می پوشند مردان از جمال حور و تو
ساعتی فارغ ز تکرار تمنّا نیستی
روز و شب در حلقه ی وسواس مثل گرد باد
بی قرار و مضطرب هستی و یک جا نیستی
بس که خوردی نعمت شیرین و دندان ریختی
جز به شکوه با زبان تلخ گویا نیستی
خیس از باران نعمت می شوی هر روز تو
در مصیبت ها ولی یک شب شکیبا نیستی
غفلت بسیار تو کمتر ز کوه قاف نیست
این تفاوت هست که مانند عنقا نیستی
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 25 فروردین 1396 00:38
درود برشما
جواد مهدی پور 26 فروردین 1396 17:41
سلام و عرض ادب و احترام به محضر شما استاد گرانقدرم
جناب انصاری عزیز
از حضور سبز و حسن نظر تان ممنونم
زنده باشید به مهر
حسن کریمی 25 فروردین 1396 07:02
درود بر شما جناب مهدی پور غزلی ناب ودلنشین از شما خواندم ولذت بردم
جواد مهدی پور 26 فروردین 1396 17:41
سلام و عرض ادب و احترام به محضر شما استاد گرانقدرم
جناب کریمی گرامی
از حضور سبز و حسن نظر تان ممنونم
زنده باشید به مهر