بسمه تعالی
مثل طاووسی که می بالد به بال خویشتن
زیر پایت را نبینی از جمــــال خویشتن
قرص کامل چون شدی خود را نخور، خورشید باش
تا به دور خود نگــــــــــــــردی در زوال خویشتن
با تأمل در کلاس از اهل دانش کن سوال
تا جواب پختــــه یابی بر سوال خویشتن
مثل بوته می روی در سایه ی سرو بلند
می کنی تعریف از قـدّ و کمال خویشتن !
عمــــــــر را با آرزوهای فراوان کم کند
ساده لوحی که بیافزاید به سال خویشتن
با زبان دل بیافکن گفتـــــــگوی مهـــر را
میوه ، می پوشد به خود برگ نهال خویشتن
حامل اوزار تو ، جز تو نباشد هیچ کس
تا قیامت می بری وزر و وبال خویشتن
هیبت شیر از پلنگ تند رو افزونتر ست
شیر نــــر بیجا نمی بالد به یال خویشتن
جواد مهدی پور
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
نسرین سادات(نغمه) غضنفری 05 خرداد 1396 23:26
عرض سلام ادب دکتر عزیز گرامی
رقص قلمتان زیبا وستودنی
مانا وسرفراز باشید
جواد مهدی پور 06 خرداد 1396 08:09
سلام و عرض ارادت محضر تان استاد بانو سادات گرامی
منونم از حضور سبز شما
سپاسگزارم
زنده باشید به مهر
حسن کریمی 06 خرداد 1396 19:31
کاش میدانست او،وقتی نگاهش میکنم
سیر افاق مرا ، از شور وحال خو یشتن
باسلام ودرود برشما جناب مهدی پور با غزل زیبا وپر محتویتان بیتی ناقابل در تائید سروده شما تقدیم شد شاید که
مقبول افتد برقرار باشید بر قله معرفت
جواد مهدی پور 07 خرداد 1396 10:09
سلام و عرض ارادت محضرتان استاد گرانقدرم جناب کریمی عزیز
بسیار سپاسگزارم از لطفتان
ممنونم که با حضور همیشه سبزتان موجبات دلگرمی و تشویق را فراهم می آورید
از همراهی شما در این بیت فوق العاده دل انگیز و زیبا تشکر مینمایم
خیلی عالی ست
کاش می دانست او ، وقتی نگاهش می کنم
سیر آفاق مرا ، از شور و حال خویشتن
درود بر شما
سر بلند باشید به مهر