بسمه تعالی
گیسوی تـــو باشد نخ پیوند علایق
ای آنکه نباشد به تو هردلشده لایق
معشوق اگر کج بنهد نقطه ی پــرگار
از دایره ی عشق برون می رود عاشق
با همّت دل دست توانگر به در آید
از جانب خــــالق برسد رزق خلایق
مـا با هم اگر عهد صمیمانه ببندیم
یاران همه باشند به این عهد موافق
نفرین به دروغی که مرا ازتو جدا کرد
جانم بفدای دل آیینه ی صـــــــــادق
اندام دل آرای تـــو چون سرو بلند ست
سخت ست که آیم به بلندای تـــــو فائق
هر چند که ابروی تو مایل به وفاق ست
چشمان تو باشند از ابروی تو شـــــائق
قرآن که کتابی ست همه حکمت و اندرز
فهمش نتوان کرد جــــز از منظر ناطق
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 4
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 26 خرداد 1396 00:45
جواد مهدی پور 26 خرداد 1396 16:45
سلام
سپاس از لطفتان
حسن کریمی 29 خرداد 1396 00:16
غزلی بسیار نغز وشیواست جناب مهدی پور درود برشما
جواد مهدی پور 01 تیر 1396 17:46
سلام و عرض ارادت محضرتان استاد کریمی گرامی
ممنونم از حضور همیشه سبزتان
سلامت باشید به مهر
درود هاااااااااااااااا