۱۰ شعر سپید کوتاه

بسمه اللطیف
شعر سپید کوتاه- شماره ۱

با #فکر تو
غوطه ورم
در سیلان خاطرات
و اندکی بعد
غرق می شوم
در اقیانوسی از #فکر..

#Thinking of you,
I immerse in a flood of memories;
and after a while
I drown
in an ocean of #thoughts..


چهارم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشید
بیست و ششم اکتبر سال 2021 میلادی
(سروده در تصویرسرایی کارگاه ادبی « بداهه عاشقانه»)
*****************
شعر سپید کوتاه- شماره ۲

در #سکوت خود
لب دوخته ام اما
پر کرده جهان را
غرش کرکننده #سکوت من..


In my #silence,
I have sewed my lips;
But the world is filled with
the deafening roar of my #silence..


پنجم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشید
بیست و هفتم اکتبر سال 2021 میلادی
(سروده در تصویرسرایی گروه ادبی « مکتب خانه عشق»)

*****************
شعر سپید کوتاه- شماره ۳

در کمال #خستگی
جان می سپارم به خنده هایت
و پر می کشم به آسمان نشاط
از زمین پرملال #خستگی..

In total #fatigue,
I surrender my soul to your laughs
and fly to the heavens of happiness
from the land of my #fatigue..

ششم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و هشتم اکتبر سال ۲۰۲۱ میلادی
*****************
شعر سپید کوتاه- شماره ۴

در گردش #روزگار
می شنوم
صدای خرد شدن
تک تک استخوان هایم را
در هر لحظه
از گذر #روزگارم..


As the mill of #times spin,
I hear each of my bones cracking
in the pass of every moment of my #time..

هشتم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشید
سی ام اکتبر سال ۲۰۲۱ میلادی
*****************
شعر سپید کوتاه- شماره ۵

در اوج غوغای #خستگی
خواب چون پیچک
بر سایه رقصان سکوت
می روید و تکثیر می شود؛
و هرشب
تکرار می شود
داستان غریب #خستگی..

In the peak of #tiredness,
sleep grows and propogates like an ivy
on the dancing shadow of silence;
and every night is repeated
the strange story of #tiredness..


یازدهم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
دوم نوامبر سال ۲۰۲۱ میلادی
(سروده بداهه سرایی سپید با کلمات منتخب در گروه ادبی «بزم شعر»)
*****************

شعر سپید کوتاه- شماره ۶

#پنجره ذهنم را
می گشایم
آنجا که بسته اند
همه #پنجره های جهان..


I open the window of my mind
Where all the windows of the
World
are already shut..

بیستم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
یازدهم نوامبر سال 2021 میلادی

*********************

شعر سپید کوتاه- شماره ۷

#آرزویی نمانده
بین #نوازش #سنگین ضربه ها
چشمانم را باز می کنم
و از پشت رگه جاری خون
بر روی پلک هایم می بینم که
#دنیا #مرداب #آرزوها است


No wishes remained
Between the pounding blows
I open up my eyes
and through the stream of
blood on my eyelids I see
that the world is a
lagoon of wishes..


بیست و یکم آبان ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
دوازدهم نوامبر سال 2021 میلادی

*****************

شعر سپید کوتاه- شماره ۸

این #حصار وهمی بیش نیست
برای من که بسیار دورم
و هرگز نخواهد رسید
به ابر خیال آسمان خاطرم
تن پرخار این #حصار..

This fence is only an illusion
for me in my distance
and its barbed wire body
will never touch
The dreamy clouds of my mind's sky..

نهم دی ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
سی ام دسامبر سال ۲۰۲۱ میلادی
*********************

شعر سپید کوتاه-شماره ۹

در #پرسپکتیو
به هم رسیدند
خط های موازی‌
در تصویری که در تصویر
به دست تو است..
می خواهم بدانم
#پرسپکتیو قلب های ما کجا است؟

Within the #perspective
the paralel lines met
in a picture held by your hand
in the picture..
I wonder where
is the #perspective of our hearts?
*********************

شعر سپید کوتاه -شماره ۱۰
‌
#پیله ام را
با ابریشمی از خیال تنیده ام
در اوج دلتنگی
چشم بستم
تا دگرگون شوم
در هوای #پرواز
و شکافتن #پیله ام..

I weaved my cocoon
from the silkware of dreams
and closed my eyes
in the climax of my
disappointment
to transform in a desire for
flying
and emerge from my cocoon..

دوازدهم اسفند سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
سوم مارس سال ۲۰۲۲ میلادی
( سروده شب مشاعره گروه ادبی «مکتب خانه عشق »)



#مهدی_رستگاری

دفتر شعر روزگاران

ایمیل مقصد