تب و تـابِ غـزل از مـن نگیــریــد
دوبیتی چون عسل از من نگیرید
مفـاعیــلَن مفـاعیـــلـن فُعـولـَــن
چنیـن خیـرِ عمـل از من نگیریــد
* لیلی اله یاری *
.......
لبـانِ غنچـه ات مثــلِ عسـل بود
همـه طنازیَـت شعـر و غـزل بود
شرر از چشمِ تو آتش به جان زد
نگاهِ ساحرت ، ضربُ المثـل بود
* لیلی اله یاری *
......
سکوتِ مـن پـُـر از فریــادِ درد است
کـه رنگم مثــلِ گنـدمـزار زرد است
نمی دانـــم چـرا، ای نـــادیِ عشق
چنین دستان وآغوشِ تو سرد است
* لیلی اله یاری *
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 8
کرم عرب عامری 05 بهمن 1394 04:48
سلام گرامی
می خواستم ذز شعرتان علاوه بر مفاهیم (مثلا ذست سرد یا آغوش سرد)
یک حس ناگفته یا کمتر بکار رفته ببینم
آنوقت شعر بود والا نظم است
دستتان درد نکند
لیلی اله یاری 05 بهمن 1394 07:27
درود ، سپاسگزارم از نظر شما ، لطف کردید .
علیرضا خسروی 05 بهمن 1394 22:05
لیلی اله یاری 06 بهمن 1394 12:38
درود و سپاس گرامی
مسعود احمدی 07 بهمن 1394 23:59
درود بر شما بانو اله یاری
لیلی اله یاری 08 بهمن 1394 09:27
درود و سپاس بیکران
نسرین قلندری 08 بهمن 1394 19:49
سکوتِ مـن پـُـر از فریــادِ درد است
بی نهایت زیبا
لیلی اله یاری 08 بهمن 1394 21:29
بسیار از لطف و مهر شما سپاسگزارم مهربانو .