زمانه می گذرد آنچه پایدار بود
به داوِ اولِ تاریخ آن سخن باشد
به دانش و ادب و معرفت شود مشهور
کسی به ظاهر و باطن چو ماهِ من باشد
جهان به هیچ نی ارزد ولی برای بقا
هرآنچه ثابت و سیار در تکاپویند
درود مردمِ آزاده نذر آنانی ست
که گنجِ معرفت از چشمِ یار می جویند
قسم به عشق بجز عشق زندگی هیچ است
مرا که عمر به پایان رسیده می دانم
هر آنکه عشق ندارد وجودش آگه نیست
ترانه ای ست به خلوت همیشه می خوانم
12 فروردین 1402
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 14 فروردین 1402 15:55
.مانا باشید و شاعر
طارق خراسانی 14 فروردین 1402 18:09
سلام و درود بر جناب عاجلوی عزیز
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا
سعید آریا 14 فروردین 1402 18:36
درود......
طارق خراسانی 15 فروردین 1402 15:15
سلام بر سعید عزیزم
روزگارانت به شادی
سپاس از مهر نگاهت
در پناه خدا
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 15 فروردین 1402 00:32
سلام جناب استاد
سال نو مبارک
طارق خراسانی 15 فروردین 1402 15:16
سلام بر استاد عزیزم جناب انصاری
سال نو نیز بر شما گرانمهر یار با وفا مبارک باد
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا
موسی شریفی 15 فروردین 1402 10:15
جهان به هیچ نی ارزد ولی برای بقا
هرآنچه ثابت و سیار در تکاپویند
یاد تعبیر نیچه افتادم استاد که گفته پست می دارید زندگی را ولی دل هایتان را هوس دل کندن از آن نیست
و چه تعارضی است در این میل و ملال ادمی
سپاس از شعر ارزشمند تان
طارق خراسانی 15 فروردین 1402 15:37
سلام بر حضرت دوست
چه قدر زیبا فرموده اید
دنیا براستی بی ارزش است
آنچه ارزشمند است موجوداتش می باشد که متاسفانه این موجودات به جان هم افتاده اند و روزگار خود و دیگران را سیاه کرده اند.
سپاس از مهر نگاهتان
در پناه خدا شاد زی